Antyskalanty są środkami chemicznymi do kondycjonowania wody, które mogą pomóc w niejednym przedsiębiorstwie. Szczególnie przydatne okazują się w zakładach, w których niezbędna jest woda odznaczająca się wysoką czystością. Do jej uzyskania wykorzystywana jest przemysłowa odwrócona osmoza.

Czym są antyskalanty?

Antyskalanty stanowią grupę chemicznych środków ochrony o działaniu przeciwosadowym. Ich celem jest ochrona membran osmotycznych, stosowanych w przemysłowych systemach odwróconej osmozy, przed zapychaniem osadami (zaczopowaniem membrany osmotycznej/scalingiem). Głównym kierunkiem działania antyskalantów jest niedopuszczenie do krystalizacji soli zawartych w wodzie, co ostatecznie przekłada się na brak osadów.

Antyskalanty są związkami powierzchniowo czynnymi. Wykazano ich wysoką skuteczność w zapobieganiu osadzania się węglanu i siarczanu wapnia. Antyskalanty przeciwdziałają także blokowaniu modułów membran osmotycznych. Kamień nie osadza się na siatkach dystansowych pomiędzy zwojami membrany odwróconej osmozy. Oprócz tego ich funkcją jest maskowanie występowania żelaza i manganu w wodzie.

Kiedy zastosować antyskalanty?

Antyskalanty są szczególnie chętnie i często wykorzystywane w przypadku dużych obiegów wód technologicznych (na przykład układy chłodzenia) oraz w przygotowaniu wód do przemysłowych systemów odwróconej osmozy. Preparat ten coraz częściej jest traktowany jako niezbędny proces przygotowania wody wędrującej, przeznaczonej na membrany spiralne. Antyskalanty sprawdzają się w przypadku potrzeby dostosowania parametrów wód chłodniczych, grzewczych, przekształcanych w parę wodną.

W wodzie mogą znajdować się substancje odpowiedzialne za tworzenie się kamienia, czyli depozycję cząsteczek. Jest to duży problem techniczny w wielu sektorach przemysłowych. Takie zjawisko może stanowić przeszkodę także w przypadku działania przemysłowej odwróconej osmozy w zakładzie. Bez antyskalantów na membranie osmotycznej będzie tworzył się kamień, będący wynikiem strącania słabo rozpuszczalnych soli, jak między innymi: węglan wapnia, siarczan wapnia, siarczan baru, siarczan strontu. Membrany osmotyczne są dość często narażone na wystąpienie osadów ze względu na fakt, że większość wód naturalnych najczęściej zawiera wysokie stężenia wapnia, siarczanów, a także jonów dwuwęglanowych.

Podczas odsalania wody, które przeprowadza przemysłowa odwrócona osmoza, wartość rozpuszczalności węglanu wapnia i siarczanu wapnia znacznie przewyższa poziomy wysycenia. To z kolei prowadzi do czopowania membrany osmotycznej. Jest to bezpośrednia przyczyna spadku przepływu wody i konsekwencji strat finansowych oraz na wydajności procesu. Można wymienić właściwie dwie przyczyny gromadzenia się osadów wewnątrz membran osmotycznych. Pierwszą jest niewłaściwie użytkowany lub zaprojektowany system odwróconej osmozy. Drugą przyczyną jest niewłaściwe przygotowanie wody zasilającej. Sposób przygotowania wody na system odwróconej osmozy jest zależny od jej zanieczyszczenia. Najczęściej stosowanymi urządzeniami do wstępnego przygotowania wody przed odwróconą osmozą są: zmiękczacz wody, dozowanie antyskalantu, kolumna węglowa, odżelaziacz i odmanganiacz wody, filtry mechaniczne. Niezbędny jest profesjonalny dobór urządzeń oraz projekt technologiczny.

Co zapewnia stosowanie antyskalantów?

Dzięki regularnemu dozowaniu antyskalantów możliwe jest zabezpieczenie instalacji, zapobieganie powstawaniu zniszczeniom, nadmiernej eksploatacji, spadku żywotności membrany osmotycznej. Dozowanie antyskalantów jest szczególnie istotne w przypadku typu cienkowarstwowej membrany osmotycznej. Dozowanie antyskalantów daje możliwość dokładnego przeczyszczenia membrany osmotycznej oraz ogranicza prawdopodobieństwo powstawania w niej złogów. W dodatku preparaty eliminują cząsteczki metali ciężkich, przekładające się na tworzenie zjawiska rdzawej wody.

Dozowanie antyskalantów jest tańszą opcją niż wymiana membrany osmotycznej w przemysłowej odwróconej osmozie przed czasem. Antyskalanty stanowią doskonałą ochronę przed wysokimi kosztami oraz awariami, jakie może generować osad odkładający się w membranach osmotycznych. Dzięki tym preparatom obniżane jest prawdopodobieństwo zastojów w pracy.

Jak działają antyskalanty?

Antyskalanty działają na kilku płaszczyznach: usuwają już istniejące osady, neutralizują twardość zawartą w wodzie. Reakcja strącania soli do osadów jest zakłócana przez antyskalanty na trzy sposoby:

• Inhibicja poziomu progowego – antyskalanty są w stanie utrzymać roztwory wysycone słabo rozpuszczonych soli
• Modyfikacja kryształów – antyskalanty powodują zniekształcenia kształtów kryształów, co w konsekwencji doprowadza do powstawania miękkiego kamienia, który nie przylega do powierzchni membrany osmotycznej
• Dyspersja – część antyskalantów posiada zdolność rozpraszającą. Niektóre preparaty mają zdolność do przylegania do kryształów lub koloidalnych cząsteczek i osłabiania dużego ładunku anionowego. Dzięki temu kryształy nie skupiają się w większe formy, a zostają odseparowane

W jaki sposób dozować antyskalanty?

Dozowanie antyskalantów powinno być dostosowane do składu oraz ilości wody zasilającej, przy czym najważniejszą daną stanowi stopień twardości wody. Preparat dozuje się najczęściej za pomocą pompy. Instalacja poddawania czyszczeniu powinna zostać w pierwszej kolejności odłączona od układu. W dalszej kolejności zalecane jest postępowanie według instrukcji producenta antyskalantu. Zbiornik napełnia się odpowiednio przystosowanym preparatem. To może być woda o właściwie dostosowanych parametrach (demineralizowana) lub specjalistyczny preparat dedykowany do membran osmotycznych. Następnie płyn się ogrzewa do odpowiedniej temperatury rozpuszczalności i dozuje właściwą ilość antyskalantu. Kolejnym etapem jest recyrkulacja roztworu. Niezbędny jest proces odpowiedniego mieszania preparatu. Powinien on trwać proporcjonalnie do poziomu zanieczyszczenia membrany osmotycznej. Już oczyszczona instalacja może zostać przywrócona do pracy.

Jakie antyskalanty są do wyboru?

Zawsze warto zwrócić uwagę na producenta antyskalantów, ich jakość oraz skład. Najbardziej rekomendowane są antyskalanty, których receptura jest oparta o fosforany lub polimery. Preparaty oparte zarówno o fosforan, jak i polimery nie tylko powstrzymują proces krystalizacji soli, ale również maskują obecność żelaza i manganu w wodzie. Działanie antyskalantów bazujących na polimerach polega na modyfikacji przestrzennej struktury cząsteczki węglanu. Dzięki temu cząsteczki nie są w stanie uformować osadu.

Antyskalanty są dostarczane w kanistrach. Przed wprowadzeniem do urządzenia preparaty z fosforanem powinny zostać rozcieńczone w proporcjach rekomendowanych przez producenta. W przypadku polimerowych nie jest to wymagane. Oprócz antyskalantów, do utrzymania przemysłowej odwróconej osmozy w dobrym stanie, polecane jest zastosowanie dedykowanych środków czyszczących i konserwujących.

Jak dobrać najlepszy antyskalant?

Środek do usuwania osadów powinien zostać bardzo starannie dobrany. Chodzi tu zarówno o rodzaj, jak i dawkę dozowaną do układu. Właściwy dobór środka hamującego osadzanie się zanieczyszczeń powinien przynieść szybkie rezultaty. Przed wyborem konkretnego rodzaju antyskalantu bardzo ważne jest, aby sprawdzić zgodność preparatu z materiałem, z jakiego została wykonana membrana odwróconej osmozy.

Rodzaj i ilość antyskalantu są dobierane indywidualnie do każdego przypadku na podstawie specjalnie opracowanej procedury obliczeniowej. Ważna jest znajomość parametrów projektu oraz przeprowadzenie analizy wody. Nasi specjaliści pomogą w doborze najlepszych metod korekty chemicznej wody, w tym właściwych dawek antyskalantu, w optymalnych stężeniach. Zapraszamy do kontaktu w celu omówienia szczegółów.

Dozować antyskalant czy nie? Czy to się opłaca?

Podjęcie decyzji o dozowaniu antyskalantów do układu wiąże się z dodatkowym kosztem. Jednak w dłuższej perspektywie oraz ogólnym spojrzeniu na problem, okazuje się to być kosztem znacznie niższym niż ewentualna przedwczesna wymiana membran osmotycznych.

Niektórzy zastanawiają się czy antyskalant może być alternatywą dla przemysłowego zmiękczacza wody przed odwróconą osmozą lub też czy możliwa jest sytuacja odwrotna? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko jest zależne od indywidualnego przypadku. Co więcej, istnieją realizacje, w których działa zmiękczacz wody, a do tego jeszcze zastosowane jest dozowanie antyskalantu. W pewnych warunkach zmiękczacz wody i antyskalant mogą też występować zamiennie. Każda opcja posiada swoje plusy i minusy – każdy ma szansę lepszego sprawdzenia się w konkretnej sytuacji.

W instalacjach wodnych na cele przemysłowe lub komunalno-bytowe bardzo duży problem stanowią pojawiające się wewnątrz zanieczyszczenia pochodzenia biologicznego, takie jak biofilm czy glony. Sposobem na skuteczną walkę z pojawiającym się kłopotem jest zastosowanie dezynfekcji chemicznej z użyciem biocydów.

W wielu przedsiębiorstwach woda pełni niezwykle ważną funkcję, często stanowi aktywa firmy, przez co te nie mogą sobie pozwolić na żadne zaniedbania związane ze stanem instalacji wodnej oraz samymi parametrami wody. Wszelkie niedociągnięcia w tych kwestiach mogłyby przełożyć się na duże straty finansowe przedsiębiorstw. Woda wykorzystywana w sektorze przemysłowym powinna być co najmniej jakości przeznaczonej do spożycia, zgodnej z obowiązującym w Polsce rozporządzeniem.

Wśród tylu różnych kwestii związanych z parametrami wody, bardzo duży kłopot, nad którym przedsiębiorstwa stale się pochylają, są mikroorganizmy. Rozwój flory bakteryjnej może pojawić się praktycznie wszędzie. Bez właściwego zabezpieczenia mikroorganizmy dość szybko mogą rozwinąć się w stacjach uzdatniania wody oraz instalacjach wodnych, powodując szereg szkód. Mikroorganiczny nalot nosi nazwę biofilmu. Skutecznym sposobem na zażegnanie takiego zjawiska jest zastosowanie specjalistycznych środków, dostosowanych do konkretnego przypadku, zwanych biocydami.

Czym dokładnie jest biofilm?

Biofilm, czyli inaczej błona biologiczna, to złożona, wielokomórkowa struktura, w której skład wchodzą bakterie oraz inne mikroorganizmy. Te drobnoustroje są często odporne na różnego rodzaju działania zwalczające, jak na przykład dezynfekcja. W skład biofilmu bakteryjnego zazwyczaj wchodzi więcej niż jeden rodzaj mikroorganizmów. To często bakterie, grzyby, pierwotniaki. Biofilm bakteryjny najczęściej powstaje na styku ciała stałego z powietrzem lub cieczy i powietrza. Przybiera postać błony bakteryjnej, zwanej potocznie śluzem. W przypadku dziedziny kondycjonowania wody polecanym sposobem na zwalczanie biofilmu są biocydy.

Czym są biocydy?

Biocydy są sposobem dezynfekcji chemicznej na zwalczanie mikroorganizmów. Jest to chemiczny preparat biobójczy, w którego skład wchodzi przynajmniej jedna czynna substancja aktywna, dzięki której możliwe jest unieszkodliwienie, zniszczenie lub kontrola wzrostu substancji szkodliwych. Biocydy są szczególnie ważne do zastosowania w przypadku uzdatniania wody chłodniczej, a także technicznej. Te środki chemiczne przeciwdziałają rozwojowi: bakterii, grzybów, glonów, które stanowią powód wtórnego skażenia wody. Przekładają się na bezpośrednie niebezpieczeństwo. Dzięki biocydom likwidowana jest warstwa szlamu i osadów, zbierająca się na częściach układu.

Ogólnie rzecz ujmując, biocydy można podzielić na naturalne oraz syntetyczne. W przemysłowych instalacjach wodnych oraz stacjach uzdatniania wody stosuje się głównie preparaty zawierające syntetyczną biobójczą substancję czynną. Takie substancje podlegają szczególnym regulacjom na poziomie wspólnotowym oraz na poziomie krajowym.

Dlaczego warto stosować biocydy?

Po pierwsze, jest to realne zagrożenie zdrowia. W skład biofilmu mogą wchodzić drobnoustroje chorobotwórcze o dotkliwym wpływie na stan zdrowia człowieka. Mikroorganizmy mogą nawet powodować rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych, co jest szczególnie dotkliwe dla gałęzi takich jak między innymi przemysł spożywczy.

Biofilm jest odpowiedzialny za obniżanie procesów chłodniczych w różnego rodzaju systemach. W wodzie przeznaczonej na cele chłodnicze istnieje bardzo duża szansa rozwoju bakterii typu Legionella Pneumophila. Jest to powód bezpośredniego zagrożenia zdrowia oraz życia. Wykrycie Legionelli w instalacji wiąże się z potrzebą jej tymczasowego zamknięcia w celu usunięcia problemu. To z kolei wiąże się z poniesieniem przed przedsiębiorstwo bardzo dużych kosztów.

Mikroorganizmy bardzo często stają się w instalacjach wodnych komponentem biologicznym kamienia kotłowego. Obecność biofilmu bardzo często wiąże się z większym prawdopodobieństwem powstawania korozji pod osadami, ze wzrostem kosztów produkcyjnych. Wynikają one głównie ze spadku efektywności procesów, wzrostem oporów hydraulicznych na przesyłach wody oraz bardzo częstą potrzebą serwisowania stacji uzdatniania wody.

Biocydy jako skuteczne narzędzie w walce z bakterią Legionella

Legionella to rodzaj bakterii wywołującej legionellozę, czyli ostre w przebiegu zapalenie płuc. Patogen doskonale rozwija się w biofilmie, a optymalna temperatura jego wzrostu to 20⁰C – 50⁰C. Obecność Legionelli w wodzie jest problemem, którego nie wolno lekceważyć. Skuteczna eliminacja tej bakterii i poprawa jakości wody obejmuje wdrożenie ściśle określonych działań. Do dezynfekcji doskonale nadają się w tym przypadku biocydy.

Odpowiednio dobrany biocyd wyeliminuje z wody pałeczki Legionella oraz biofilm, w szerokim zakresie odczynu pH, od 6,5 do 9,5, co stanowi jednocześnie ważny element przeciwdziałania korozji mikrobiologicznej. Dozowanie środków chemicznych do wody powinno się odbywać indywidualnie, zawsze pod kątem warunków panujących w przedsiębiorstwie. Biocydy stosuje się do układów chłodniczych otwartych, półotwartych i zamkniętych. Warto skorzystać z porady specjalisty, aby odpowiednio dobrać dawkę i sposób dozowania preparatu.

Jak dokładnie działają biocydy?

Działanie biocydów jest w dużej mierze uzależnione od składu chemicznego takiego preparatu. Wpływ na ostateczne działanie mają właściwości: chemiczne, biochemiczne oraz fizyczne. Biocyd zaczyna działać dopiero wtedy, kiedy substancje aktywne, jakie zostały w nim zawarte, przenikną do głębi komórki drobnoustroju. Skuteczność biocydu jest pewna i potwierdzona dopiero wtedy, kiedy jego akumulacja będzie na tyle duża, że dojdzie do efektu toksycznego.

Biocydy stosowane w dziedzinie uzdatniania wody są w pełni bezpieczne dla zdrowia człowieka, ponieważ są dozowane do wody w niewielkich ilościach. Przygotowywane mieszanki są najczęściej już gotowe do bezpośredniego użycia. Wiele preparatów zapewnia długi okres stabilności przy zastosowaniu nawet niewielkiej dawki. Biocydy są wytwarzane i przygotowywane w taki sposób, aby nie miały wpływu na korozję materiałów metalicznych.

Jakie są odmiany biocydów?

W ofercie można znaleźć środki biobójcze o ekspresowym działaniu. Są przystosowane do skutecznego usuwania nalotów, glonów, osadów mikrobiologicznych w zbiornikach płuczek powietrza oraz w wieżach chłodniczych. Są to biocydy silnie skoncentrowane, do stosowania przez krótki czas ze względu na jego silne skoncentrowanie. Dzięki temu szybko i sprawnie możliwe jest rozpuszczenie wszystkich biologicznych osadów. Mimo swojej skuteczności oraz siły, środki biobójcze tego typu nie powodują korozji materiałów metalowych. Inną możliwością jest zastosowanie biocydów dedykowanych regularnemu dawkowaniu w niewielkich ilościach. To mieszanki już gotowe do dozowania. Celem stosowania jest zapobieganie tworzeniu się glonów i błony biologicznej. Biocyd należy dodać proporcjonalnie do ilości wody w układzie. Preparaty biobójcze zapewniają długotrwałe działanie i długi okres stabilności.

Warto wspomnieć o jeszcze jednej możliwości – jest to preparat dwuskładnikowy, w skład którego wchodzi dwutlenek chloru. Miesza się go dopiero na miejscu zastosowania, jest gotowy do użycia po upływie około godziny. Takie preparaty są przeznaczone do systemów wody pitnej. Ten środek biobójczy poradzi sobie z biofilmem w rurociągach, zbiornikach i pozostałych częściach zbiorników wodnych. Ma działanie bakteriobójcze i wirusobójcze, jest skuteczny w walce z bakteriami Legionelli. Można go stosować w dezynfekcji uderzeniowej, jak też ciągłej. Jest to preparat skuteczniejszy od chloru.

Dezynfekcja uderzeniowa czy stała – co jest skuteczniejsze?

Dezynfekcja uderzeniowa niekiedy stanowi jedyne wyjście z sytuacji. Jest to procedura, która bardzo dobrze sprawdza się w przypadku silnego zanieczyszczenia biologicznego. Aby przeprowadzić takie działanie, niezbędne jest zastosowanie dużej dawki silnie skoncentrowanych biocydów. Dezynfekcja uderzeniowa powinna być przeprowadzana przez profesjonalną ekipę. Eksperci rekomendują jednak stałe kontrolowanie parametrów wody i wdrożenie dezynfekcji ciągłej. Jest to stałe zabezpieczenie instalacji wodnej przed występowaniem glonów oraz osadów mikrobiologicznych.

W dezynfekcji ciągłej biocyd jest dawkowany poprzez pompkę dozującą poniżej linii wody. Dawka preparatu jest dobierana proporcjonalnie do ilości wody zasilającej. Zaletą stosowania dezynfekcji ciągłej jest fakt, że do obiegu dozowane są niewielkie ilości preparatu, a to nie wpływa agresywnie na instalację – nie dochodzi do powstawania nadmiernego ryzyka korodowania metalicznych elementów instalacji.

Jak chronić instalację przed biofilmem?

Oprócz stosowania biocydów, jest jeszcze kilka dobrych praktyk, które warto zdrożyć w życie. Przede wszystkim sama instalacja wodna oraz jej montaż powinny zostać zaplanowane w taki sposób, aby była ona jak najbardziej prosta. Powinny to być proste formy, śliskie powierzchnie – wszystko po to, by biofilm nie miał się gdzie rozwinąć. Z materiałów instalacyjnych, bardzo dobrze ma szansę sprawdzić się gładka stal kwasoodporna. Istotne jest także regularne mycie całej instalacji oraz wprowadzenie monitoringu jej stanu.

W jaki sposób dobrać biocydy?

W ofercie firmy Klarsan można znaleźć różnego rodzaju środki chemiczne przeznaczone do korekty chemicznej wody. W przypadku biocydów dostępna jest oferta standardowa, do zobaczenia na stronie. Oprócz tego możliwy jest dobór środków chemicznych dostosowany do indywidualnych potrzeb przedsiębiorców. W tym celu zachęcamy do kontaktu z naszymi specjalistami. Pomożemy w doborze najlepszego rozwiązania w kondycjonowaniu wody.

Dozowanie środków chemicznych do układów w wielu sektorach przemysłowych jest obecnie koniecznością. Pozwala nie tylko dopasować parametry wody do potrzeb, ale również uniknąć licznych kosztownych awarii. Dzięki nowoczesnym technologiom, obecnie dozowanie środków chemicznych jest bardzo proste, praktycznie automatyczne i bezpieczne.

Dlaczego stosuje się dozowanie środków chemicznych?

Niewątpliwie, głównym celem dozowania środków chemicznych jest poprawa parametrów wody w układach grzewczych, chłodniczych, instalacjach wody pitnej i użytkowej, w układach parowych. Innym zadaniem jest zapobieganie tworzeniu się korozji w instalacjach oraz rozwojowi mikroorganizmów. Funkcja dozowania środków chemicznych jest zależna od zastosowanego preparatu (na przykład: antyskalanty, biocydy, inhibitory korozji). W dozowaniu środków chemicznych bardzo pomocne są specjalnie przeznaczone do tego urządzenia, zwane stacjami dozowania środków chemicznych. W różnych zastosowaniach przemysłowych, obiegach i procesach, potrzebne jest dozowanie środków chemicznych takich jak:

• Inhibitory korozji
• Antyskalanty
• Biocydy
• Środki dedykowane korekcie odczynu pH
• Środki do dezynfekcji
• Koagulanty
• Flokulanty

Do układów mogą być dozowane także środki dezynfekujące. Najpopularniejszym jest oczywiście chlor oraz jego pochodne (dwutlenek chloru, podchloryn sodu). W celu jego podawania do instalacji również wykorzystuje się dedykowane maszyny dozujące. Dzięki nim proces może być pewny, bezpieczny, a dawki zawsze precyzyjnie odmierzone.

Jakie są zalety dozowania środków chemicznych?

Przede wszystkim jest to dostosowanie jakości wody do potrzeb danego układu i przedsiębiorstwa. Zapobieganie korozji instalacji, odkładaniu się osadów z twardości resztkowej czy biofilmu ma kluczowe znaczenie dla prosperowania firmy. Znacząco wpływa na koszty eksploatacyjne. Brak zapobiegania tworzeniu się wymienionych wyżej zjawisk może skutkować poważnymi awariami, uszkodzeniami drogich części, poważnymi kosztami serwisowymi, zastojami w działaniu i produkcji. Z tych właśnie względów bardzo często potrzebna jest korekta chemiczna wody oraz odpowiednie dozowanie środków chemicznych.

Obecnie na znaczeniu zyskują stacje dozowanie środków chemicznych. Automatyczne dozowanie środków chemicznych niesie ze sobą wiele zalet. Przede wszystkim korzystanie z nich jest prostsze, bezpieczniejsze, wymaga znacznie mniej uwagi. Nie trzeba za każdym razem kontrolować dokładnego rozcieńczania preparatu oraz częstotliwości jego dozowania do układu. Maszyny do dozowania środków chemicznych podają preparat w dokładnie ustalonych ilościach, o precyzyjnie ustalonym czasie, z wybraną, konieczną częstotliwością.

Gdzie wykorzystuje się dozowanie środków chemicznych?

Dozowanie środków chemicznych jest stosowane w różnych branżach przemysłowych oraz przy różnych technologiach związanych z uzdatnianiem wody. Dozowanie środków chemicznych jest niezbędne między innymi: w układach wody chłodniczej, w układach grzewczych, układach pary wodnej, do klimatyzacji, przygotowaniu wody technologicznej oraz do dezynfekcji wody.

Wśród branż przemysłowych, w których szczególnie istotne jest dozowanie środków chemicznych wymienić można: przemysł papierniczy, przemysł chemiczny, przemysł farmaceutyczny, przemysł spożywczy, zakłady petrochemiczne. To nadal jedynie ułamek przedsiębiorstw, w których istotną rolę odgrywa korekta chemiczna wody.

Jakie środki chemiczne są dozowane do wody?

Dobór i dozowanie środków chemicznych do wody jest zależne od układu, przeznaczenia i efektów końcowych, jakie chce osiągnąć przedsiębiorstwo. Poniżej kilka przykładów tego, jaka dokładnie korekta chemiczna jest potrzebna w danym przypadku:

• Jeśli konieczne jest przygotowanie wody kotłowej – najczęściej stosuje się: preparaty do korekty odczynu pH, preparaty wiążące tlen, antyskalanty, inhibitory korozji
• Przygotowanie wody chłodniczej i do klimatyzacji – najczęściej dozowane środki chemiczne to inhibitory korozji oraz biocydy
• Dezynfekcja chemiczna wody – dozowane środki chemiczne to między innymi: dwutlenek chloru, podchloryn sodu, inne

W jaki sposób dozuje się środki chemiczne?

Dozowanie środków chemicznych może odbywać się na różne sposoby. Wszystko zależy od: jakości wody, potrzeb przedsiębiorstwa, warunków panujących w przedsiębiorstwie. Niektóre preparaty wymagają tylko jednorazowego dozowania, inne natomiast stałego w celu utrzymania optymalnych efektów działania. Środki chemiczne dozuje się bezpośrednio lub występują w formie koncentratu do wcześniejszego rozcieńczenia. Dozuje się je między innymi: poprzez zastosowanie inżektora, bezpośrednio do instalacji, stale za pomocą stacji dozujących do układu, do otwartych zbiorników w układach.

Jeśli chodzi o samą stację dozującą, preparaty podawane są do układu ze zbiornika magazynującego przez pompę. Pompa może być sterowana z pomocą impulsów wysyłanych z wodomierza kontaktowego. Dzięki temu dozowanie odpowiedniego preparatu odbywa się proporcjonalnie do przepływu. W zależności od rodzaju pompy, w niektórych stacjach dozujących istnieje możliwość regulacji częstotliwości pracy elementu tłoczącego preparat oraz objętości wstrzyknięcia.

Urządzenia do dozowania środków chemicznych

Środki chemiczne często wymagają odpowiedniej aparatury do ich dozowania. Jest to konieczne zwłaszcza w przypadkach, w których preparat musi być stale podawany do instalacji. Tak się dzieje przykładowo przy potrzebie wdrożenia inhibitorów korozji do układu.

W naszej ofercie znajdują się kompletne zestawy dedykowane precyzyjnemu dozowaniu środków chemicznych. Takie urządzenia do dozowania środków chemicznych składają się: ze zbiornika przeznaczonego na magazynowanie preparatu oraz pompy dozującej, do tego jeszcze zaworów i przewodów doprowadzających. Budowa maszyn do dozowania środków chemicznych jest dokładnie przemyślana, by istniała możliwość dozowania praktycznie każdego niezbędnego środka. W produkcji wykorzystano naprawdę trwałe materiały, odporne na zachodzenie reakcji chemicznych oraz działanie czynników zewnętrznych. Urządzenia do dozowania środków chemicznych można montować w układzie szeregowym. Dodatkowo są zaopatrzone w zegar czasu rzeczywistego.

Jeśli potrzebne jest dozowanie do instalacji środków dezynfekujących, jak chlor, należy wybrać przeznaczone ku temu stacje. Przykładem może być generator dwutlenku chloru. Dzięki takim urządzeniom sterowanie procesem jest w pełni zautomatyzowane. Zadaniem generatorów dwutlenku chloru jest po pierwsze zabezpieczenie układu przed wystąpieniem skażenia mikrobiologicznego. Po drugie ochrona instalacji przed narastaniem warstwy filmu biologicznego. Generatory dwutlenku chloru umożliwiają bezpośrednie dozowanie do instalacji lub zastosowanie zbiornika magazynującego, wyposażonego w od 1 do 3 pomp. Generatory dwutlenku chloru podobnie jak stacje do dozowania innych środków chemicznych można rozbudowywać i uzupełniać o dodatkowe systemy w zależności od potrzeb przedsiębiorstwa.

W jaki sposób dobiera się dawki dozowanych środków chemicznych?

Aby dobrać odpowiednie dawki środków chemicznych oraz częstotliwość dozowania, niezbędne są następujące informacje:

• Parametry wody
• Natężenie przepływu
• Rodzaj wybranego środka chemicznego
• Materiał, z którego została wykonana instalacja
• Środowisko, w jakim będzie pracowała stacja dozująca środki chemiczne

Ogromne znaczenie ma także specyfikacja techniczna preparatów chemicznych. Producent informuje o sposobie dozowania środków chemicznych, instruuje co do zastosowania i wyznacza optymalne dawki. Należy dokładnie zapoznać się z tymi informacjami i ich przestrzegać.

Bardzo istotną rolę w doborze odpowiednich środków chemicznych oraz ich dawki może odegrać wstępna analiza składu wody. Dzięki niej dokładnie będzie można dobrać najlepsze metody uzdatniania wody, w tym jej korekty chemicznej. Warto więc wziąć badania jakości wody pod uwagę (nie zawsze jest to konieczne).

Dozowanie środków chemicznych do Twojej firmy

Służymy pomocą w doborze, montażu, obsłudze oraz serwisie stacji dozowania środków chemicznych. Świadczymy kompleksowe usługi w zakresie doboru stacji uzdatniania wody oraz korekty chemicznej wody. Bazujemy na komponentach od znanych i cenionych na świecie producentów o dużej renomie. Stacje dozowania środków chemicznych, jakie zapewniamy, charakteryzują się: prostą obsługą, skutecznym działaniem, odpowiednią wydajnością, bezpieczeństwem oraz precyzyjnym dozowaniem środków chemicznych. Zapraszamy do kontaktu w celu doboru i omówienia najlepszych rozwiązań, zoptymalizowanych do działania w Twojej firmie.

Jakość wody w układach otwartych, półzamkniętych i zamkniętych bywa naprawdę różna. Czasami jej właściwości mogą sprzyjać i przyśpieszać powstawanie korozji. Woda korozyjna szybko powoduje niszczenie i negatywnie wpływa na wszelkiego rodzaju elementy metalowe w instalacji. To może skończyć się kosztownymi awariami i licznymi problemami. Ochroną przed powstawaniem takiego zjawiska jest inhibitor korozji.

Czym jest inhibitor korozji?

Inhibitory korozji, zwane także środkami antykorozyjnymi, to w najprostszym ujęciu preparaty zawierające związki chemiczne odpowiedzialne za hamowanie rozwoju korozji, procesu wyniszczania materiałów wchodzących w skład instalacji. Inhibitory korozji mogą powstrzymywać lub spowalniać procesy korozyjne zachodzące wewnątrz układu.

Nie można mówić o jednym rodzaju inhibitora korozji. Jest wiele preparatów pod tą nazwą, wyprofilowanych na konkretne działanie, przy konkretnym typie instalacji oraz szczególnych właściwościach wody. Wynika to z faktu, że przyczyny korozji zachodzącej w instalacji wodnej są zróżnicowane.

Inhibitory korozji są wykorzystywane w ochronie: instalacji grzewczych, parowych, chłodniczych, w systemach doprowadzania wody spożywczej. Inhibitory korozji szczególnie znajdują swoje zastosowanie w branżach takich jak: przemysł lotniczy, zbrojeniowy, chemiczny, petrochemiczny, naftowy.

Dlaczego korozja w instalacji to ogromny problem?

Korozja to stopniowy proces degradacji materiałów. Może wystąpić na skutek oddziaływania warunków środowiska. Jest prawdziwym zagrożeniem dla instalacji wodnych.

Instalacje wodne są narażone na powstawanie korozji z różnych względów. Wśród nich z całą pewnością należy wymienić: reakcje chemiczne, reakcje elektrochemiczne, procesy mikrobiologiczne, procesy fizyczne skutkujące uszkodzeniem materiałów konstrukcyjnych. Reakcje korozyjne prowadzą do powstawania tlenków metali. Te przedostają się do układu i zanieczyszczają wodę. W taki sposób rdza rozprzestrzenia się praktycznie po całej instalacji. Brak jakichkolwiek działań zapobiegawczych szybko doprowadza do postępowania korozji na całych odcinkach. To szybka droga do zrujnowanej instalacji i bardzo poważnych, kosztownych awarii, które mogą wpływać na pracę całego przedsiębiorstwa. Właśnie z tego powodu odpowiednio wprowadzona ochrona przed korozją, na właściwym etapie działalności, jest tak istotna.

Działanie inhibitorów korozji

Ogólnie rzecz ujmując, inhibitory korozji tworzą na powierzchni metali cienką warstwę ochronną. Jest ona w stanie zapobiegać lub całkowicie ograniczyć kontakt metalu tworzącego instalację z czynnikiem powodującym korozję. Warstwę ochronną, stworzoną przez inhibitor korozji, stanowią substancje chemiczne reagujące z powierzchnią metalu. Nadbudowują one warstwę filmu ochronnego, który pełni dwie funkcje. Po pierwsze, zapobiega powstawaniu korozji. Po drugie, zapobiega dalszemu rozprzestrzenianiu się korozji na instalację wodonośną. Dokładny sposób działania inhibitora korozji zależy już od konkretnego preparatu i jego składu. Ten temat zostanie szerzej omówiony w poniższych akapitach. Znaczenie ma nie tylko rodzaj inhibitora korozji, ale również jego dozowanie. Jeśli w danym miejscu instalacji zabraknie preparatu, może dojść do utworzenia ogniska korozyjnego i rozpoczęcia powstawania korozji elektrochemicznej.

Rodzaje inhibitorów korozji

Inhibitory korozji można podzielić w zależności od cech szczególnych preparatu oraz dopasowania do typu instalacji wodnej. W pierwszym rozróżnieniu możemy wymienić inhibitory korozji: anodowe, katodowe, adsorpcyjne. Druga klasyfikacja pozwala wyróżnić inhibitory korozji: do instalacji grzewczych, do instalacji parowych, do instalacji wody pitnej i użytkowej, do instalacji chłodniczych.

Inhibitory korozji anodowe

Anodowy inhibitor korozji będzie najlepszym rozwiązaniem przy powstawaniu korozji elektrochemicznej. Zastosowanie inhibitora anodowego zmniejsza szybkość zachodzenia reakcji elektrochemicznych między anodą, a elektrolitem. Anodą jest metal ulegający korozji. Anodowy inhibitor korozji reaguje na styku materiałów korodujących. Tworzy ochronną warstwę tlenków, dzięki której na powierzchni metalu nie dochodzi już do utraty jonów migrujących do otoczenia wodnego.

Inhibitory korozji katodowe

Podobnie jak wyżej opisany, katodowy inhibitor korozji to dobry wybór przy elektrochemicznym typie korozji. Tego rodzaju inhibitory korozji należy zastosować w przypadku, kiedy instalacja narażona jest na szczególne oddziaływanie takich czynników prowadzących do korozji, jak: kwasy, sole, tlen oraz wilgoć. Katodowe inhibitory korozji działają w taki sposób, że blokują reakcje zachodzące na katodzie. Wywołują wytrącanie nierozpuszczalnych osadów węglanów oraz wodorotlenków.

Inhibitory korozji adsorpcyjne

Aby lepiej zrozumieć, czym są adsorpcyjne inhibitory korozji, warto przypomnieć o definicji samej adsorpcji. W dużym skrócie, adsorpcja jest zjawiskiem wiązania jonów na powierzchni faz fizycznych. Na tej zasadzie działa między innymi węgiel aktywny. Przy zastosowaniu tego rodzaju inhibitorów korozji nie dochodzi do żadnego wiązania chemicznego na powierzchni instalacji. Adsorpcyjne inhibitory korozji działają na zasadzie przylegania oraz separacji – separują powierzchnię od środowiska. Adsorpcyjne inhibitory korozji są wytwarzane na bazie związków organicznych, a w ich składzie bardzo często można znaleźć aminy.

Inhibitory korozji do instalacji grzewczych

Inhibitory korozji do instalacji grzewczych powinna wyróżniać przede wszystkim niezawodność oraz długotrwałość. Jest to istotne ze względu na zapewnienie stabilnej i nieprzerwanej ochrony przed korozją przez cały rok. Preparat powinien być stabilny chemicznie oraz odporny na zmienne temperatury. Ważne jest pełne zachowanie skuteczności przy możliwości wystąpienia różnych warunków pracy.

Inhibitory korozji do instalacji parowej

Instalacje parowe wymagają specyficznych inhibitorów korozji. W swoim działaniu muszą one wiązać wolny tlen, który uchodzi za szczególne zagrożenie dla prawidłowej pracy kotłów parowych. Inhibitory korozji powinny być dostosowane do skutecznego działania w instalacjach wysokociśnieniowych, jak też niskociśnieniowych. W instalacjach, w których para nie ma bezpośredniego kontaktu z żywnością, rekomendowane jest zastosowanie preparatów lotnych. Taki rodzaj inhibitora korozji wchodzi w kontakt z metalową powierzchnią i ulega kondensacji. Rozpuszcza się w wodzie nagromadzonej na powierzchni instalacji. Dochodzi do procesu hydrolizy, w wyniku której powstaje warstwa ochronna. Dzięki tego rodzaju inhibitorom korozji ochronie podlega cała instalacja.

Inhibitory korozji do instalacji chłodniczej

Układ chłodniczy powinien być właściwie w całości chroniony przed korozją. Nie chodzi tu wyłącznie o rury, ale również wymienniki ciepła oraz pozostałe elementy wchodzące w skład instalacji chłodniczej. Inhibitory korozji przeznaczone do instalacji chłodniczych powinny być kompatybilne z pompami oraz czynnikami chłodniczymi. Preparaty powinny być przystosowane do skutecznego działania w niskich temperaturach.

Inhibitory korozji do instalacji z wodą pitną

Ze względu na fakt, że mówimy o wodzie użytkowej oraz spożywczej, bardzo ważne jest zachowanie pełnego bezpieczeństwa. Tą cechą powinny właśnie wyróżniać się inhibitory korozji dedykowane instalacjom z wodą użytkową i spożywczą. Chodzi u nie tylko o pełne bezpieczeństwo dla ludzkiego organizmu, ale również w stosunku do środowiska. Preparaty tego typu nie mogą zawierać żadnych szkodliwych substancji chemicznych, posiadać odpowiednie pozwolenia i certyfikaty.

Co warto wiedzieć o stosowaniu inhibitorów korozji?

Inhibitory korozji najlepiej sprawdzają się w przypadku instalacji czystych, jeszcze wolnych od ognisk oraz produktów korozji czy kamienia kotłowego. Wynika to z faktu, że inhibitory korozji nie mają za cel „naprawę” już zniszczonej instalacji. Działają prewencyjnie. Z tego względu już zanieczyszczoną instalację najlepiej jest w pierwszej kolejności wypłukać, naprawić uszkodzenia, a dopiero potem zastosować właściwy inhibitor korozji.

Preparatów chemicznych tego typu jest naprawdę dużo. Warto, aby wybierany był w pełni dostosowany do parametrów wody oraz warunków, w jakich będzie pracował. Dobrze, aby wybór inhibitora korozji był poprzedzony badaniami jakości wody. Na tej podstawie najłatwiej jest wybrać najskuteczniejszą opcję. Ważne są parametry takie jak choćby: stopień twardości wody, zawartość tlenu w wodzie.

Warto wiedzieć, że inhibitory korozji powinny być dozowane regularnie – muszą być ciągle obecne w odpowiednim stężeniu w instalacji. Warstwa pasywacyjna na skutek działania wody może ulegać przerwaniu, a inhibitor stale powinien ją uzupełniać. Równie istotna jest stała neutralizacja substancji powodujących korozję w wodzie. Rekomendowane wartości stężenia inhibitora korozji można znaleźć w specyfikacji technicznej producenta.

Dozowanie inhibitora korozji jest zależne od tego, czy mamy do czynienia z instalacją nową, uzupełnianiem ubytków, czy wymianą wody w istniejącej już instalacji. Dawki zalecane przez producenta powinny być ściśle przestrzegane. Warto zapoznać się z instrukcją dozowania, która jest zależna od tego, czy preparat jest płynem użytkowym, czy koncentratem wymagającym rozcieńczenia.

Inhibitor korozji można wprowadzić do instalacji na kilka sposobów. Może być to dozowanie za pomocą inżektora, bezpośrednie uzupełnienie w dowolnym miejscu instalacji lub przez naczynia zbiorcze.

Dobór inhibitora korozji do potrzeb

Jeśli zaistniała potrzeba doboru właściwego inhibitora korozji lub innego preparatu do kondycjonowania wody lub stacji uzdatniania wody, zapraszamy do kontaktu. Nasi specjaliście dobiorą optymalne rozwiązania, zapewniające pożądane parametry wody oraz należytą ochronę instalacji wodnych.

Dozór techniczny kotłowni spełnia wiele ważnych funkcji. Przede wszystkim potwierdza bezpieczeństwo funkcjonowania kontrolowanych urządzeń w odniesieniu do całego układu oraz ludzi znajdujących się w pobliżu (między innymi pracowników przedsiębiorstwa). Jest to bardzo ważne na przestrzeni całego okresu eksploatacji danych rozwiązań w kotłowni. Istotna rolę odgrywają nie tylko badania wstępne UDT, umożliwiające rozpoczęcie korzystania z urządzeń, ale również okresowe badania kontrolne.

Gdzie szukać informacji o urządzeniach podlegających UDT?

Typy urządzeń podlegających dozorowi technicznemu zostały dokładnie określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 roku w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu. W tym dokumencie znajdują się wszystkie ważne informacje. Nowszym dokumentem obowiązującym w tej sprawie jest Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego dla niektórych urządzeń ciśnieniowych podlegających dozorowi technicznemu.

Dozorowi technicznemu podlegają kotły cieczowe o TD ≤ + 110 °C:

• Kotły paleniskowe o mocy ≤ 70 kW (w tym przypadku gazowe) – dozór uproszczony
• Elektryczne oraz gazowe pojemnościowe podgrzewacze wody użytkowej o TD < + 100 °C i pojemności V ≤ 300 litrów – dozór uproszczony
• Kotły kondensacyjne o mocy ≤ 100 kW – dozór uproszczony
• Pozostałe – dozór pełny, badania co 2 lata. (czyli te o wyższych parametrach niż wymienione w pkt od 1 do 3)

Kotły podlegające dozorowi technicznemu uproszczonemu nie są rejestrowane w oddziałach UDT., natomiast kotły pod dozorem technicznym pełnym są rejestrowane i wykonywane są przy nich okresowe badania techniczne.

Dozorowi technicznemu nie podlegają przepływowe gazowe podgrzewacze wody, w których woda jest ogrzewana jedynie w czasie gdy zawór czerpalny jest w stanie otwartym. Czyli dopiero po odkręceniu zaworu następuje zapłon gazu w palniku, a woda znajdująca się w wymienniku ciepła (element podgrzewany płomieniem) może swobodnie wypłynąć z tego zaworu.

Wiele istotnych informacji na temat strony praktycznej dozoru technicznego można znaleźć na stronie UDT.

Formy wykonywania dozoru technicznego przez UDT

Warto wyjaśnić i przytoczyć definicje dotyczące form wykonywania dozoru technicznego przez UDT:

• Dozór techniczny pełny – czynności kontrolne są przeprowadzane w toku wytwarzania urządzenia, jego eksploatacji, napraw
• Dozór techniczny uproszczony – obejmuje niektóre czynności kontrolne na etapie wytwarzania urządzenia oraz niektórych materiałów i elementów podczas budowy, dozorem nie są objęte czynności podczas eksploatacji oraz napraw
• Dozór techniczny ograniczony – dotyczy pełnego zakresu czynności w etapie wytwarzania urządzenia oraz niektórych czynności w zakresie eksploatacji oraz napraw

Przebieg kontroli UDT

Urządzenia kwalifikowane do objęcia dozorem technicznym, przed uruchomieniem, muszą zostać zarejestrowane oraz przejść badanie odbiorcze. W pierwszej kolejności należy złożyć odpowiedni wniosek do UDT. W odpowiedzi na ten dokument przypisany inspektor UDT uzgadnia datę i miejsce wizyty oraz podaje wszystkie niezbędne informacje dotyczące przygotowania urządzenia do przeprowadzenia badania. W trakcie inspekcji sprawdzane są między innymi: stan techniczny urządzenia, jego wyposażenie oraz oznakowanie. Do tego sporządzana jest odpowiednia dokumentacja oraz próby techniczne. Na koniec inspektor sporządza protokół wykonania czynności dozoru technicznego. Na tej podstawie organ właściwej jednostki UDT wydaje decyzję zezwalającą na eksploatację urządzenia.

Nadzór okresowy i badania doraźne UDT

Podczas okresowych kontroli oraz doraźnych badań, inspekcja wygląda podobnie. Dodatkowo sprawdzane są zaświadczenia kwalifikacyjne osób obsługujących oraz konserwujących urządzenie techniczne.

Decyzji nie wydaje się w stosunku do urządzeń technicznych objętych nadzorem uproszczonym. Nie poddanie nadzorowi wstępnemu i okresowemu urządzeń technicznych objętych pełnym dozorem, jest karane grzywną, a nawet pozbawieniem wolności.

Jeśli między okresowymi kontrolami stanu technicznego urządzeń dojdzie do jakichkolwiek nieprawidłowości, pracownik odpowiedzialny za obsługę i konserwację urządzenia powinien powiadomić o tym UDT. Na przykład osoba zatrudniona na stanowisku obsługi kotłowni węglowej ma obowiązek zawiadomienia właściwej jednostki UDT o niebezpiecznym uszkodzeniu lub nieszczęśliwym wypadku związanym z użytkowaniem urządzenia.

Jak często wykonywać dozór techniczny urządzeń w kotłowni?

W przypadku urządzeń objętych pełnym dozorem technicznym, jest to okres około 2 lat. Dokładne dane są wymienione w tabelach Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego dla niektórych urządzeń ciśnieniowych podlegających dozorowi technicznemu. Wszystkie okresy do konkretnych urządzeń technicznych zostały opisane w załączniku 1, od strony 24.

Termin pierwszych badań okresowych jest ustalany licząc od daty wydania decyzji zezwalającej na eksploatację urządzenia ciśnieniowego.

Podczas eksploatacji może zaistnieć potrzeba przeprowadzenia badania doraźnego między wymaganymi kontrolami okresowymi.

Kiedy należy złożyć wniosek o badanie doraźne UDT?

Wniosek o przeprowadzenie badania doraźnego przez UDT należy złożyć, jeśli:

• Nastąpiła zmiana zainstalowania urządzenia ciśnieniowego
• Przeprowadzono naprawę urządzenia ciśnieniowego
• Zmieniono nastaw osprzętu zabezpieczającego
• Wymieniono elementy urządzenia ciśnieniowego
• Zmieniono rodzaj lub charakterystykę urządzeń zasilających
• Zmieniono rodzaj paliwa urządzenia zasilającego
• Dokonano zmian w instalacji współpracującej z urządzeniem ciśnieniowym i ma to bezpośredni wpływ na urządzenie
• Wykazano nieszczelności lub uszkodzenia ścianek urządzenia ciśnieniowego
• Nastąpiła zmiana eksploatującego, co poskutkowało zmianą warunków eksploatacji urządzenia ciśnieniowego

Cały układ grzewczy powinien przynajmniej raz w roku przejść gruntowną inspekcję. Ważne jest między innymi: sprawdzenie wydajności grzewczej, oczyszczenie wymiennika ciepła oraz przynależnych filtrów, w razie potrzeby przeprowadzenie płukania obiegu oraz wymiana niesprawnych elementów. Część zabiegów jest w miarę prosta do przeprowadzenia, jednak pozostałe mogą się wiązać z potrzebą demontażu komponentów kotła.

Dlaczego warto przeprowadzać prace serwisowe w kotłowni?

Regularne prace serwisowe w kotłowni niosą ze sobą wiele korzyści, niezależnie czy mówimy tu o jednorodzinnym gospodarstwie domowym, wspólnocie mieszkaniowej, budynku instytucjonalnym, czy o przedsiębiorstwie. Przede wszystkim regularny przegląd pozwala utrzymać cały układ w bardzo dobrym stanie. Prawdopodobieństwo wystąpienia awarii znacznie maleje. Dzięki temu nie dopuszczamy do przestojów w pracy układu grzewczego, kiedy jest najbardziej potrzebny.  Ewentualne usterki będzie można wyeliminować już na wczesnym etapie. Cały układ będzie na bieżąco monitorowany.

Kolejną zaletą jest fakt, że regularne serwisowanie przyczynia się do wydłużenia żywotności układu grzewczego. Sprawny kocioł przekłada się na większą wydajność energetyczną. Nie dochodzi do generowania strat ciepła, paliwo jest optymalnie zużywane. To skutkuje możliwie najniższymi kosztami eksploatacyjnymi na przestrzeni lat użytkowania.

Sprawny układ grzewczy to również kwestia zachowania bezpieczeństwa w stosunku do pracowników obsługujących urządzenie, pracowników przedsiębiorstwa czy mieszkańców domu. Wykrycie usterki na wczesnym etapie pozwala uniknąć prawdziwego niebezpieczeństwa i bezpośredniego zagrożenia dla ludzkiego życia i zdrowia.

Jak przygotować kotłownię do sezonu grzewczego?

Okresowy przegląd stanu kotła oraz całego układu grzewczego jest obowiązkowy. Mówią o tym nawet przepisy prawne. Artykuł 62 ustawy o prawie budowlanym nakłada obowiązek na zarządców lub właścicieli budynków mieszkalnych, poddania obiektów budowlanych regularnym kontrolom. Jeśli przeglądy nie są przeprowadzane okresowo, mogą za to zostać nałożone kary finansowe przez nadzór budowlany. Dodatkowo brak przeglądów i prowadzenia dokumentacji w tym zakresie może być podstawą do niewypłacenia odszkodowań przez ubezpieczyciela w razie nieszczęśliwego zdarzenia lub pożaru.

W przypadku przedsiębiorstw i znacznie bardziej rozbudowanych układów grzewczych, są one najczęściej objęte dozorem technicznym. Do podjęcia odpowiednich działań zobowiązują też przepisy związane z BHP. Właściwe prace konserwacyjne są bardzo ważne w każdym przypadku. Przegląd układu grzewczego najlepiej pozostawić profesjonalnej ekipie serwisowej, jednak dodatkowo jest kilka kwestii, którymi można zająć się we własnym zakresie.

Dokładny przegląd całego układu grzewczego

Przede wszystkim największe znaczenie będą miały najprostsze czynności! Warto zacząć od ogólnego przeglądu układu grzewczego pod kątem wycieków oraz sprawności działania zaworów. Niektóre nieszczelności będą widoczne dopiero podczas pracy układu. Szczególnie wzrok powinny przyciągnąć korozje, zaśniedzenie oraz zacieki – miejsca, w których są widoczne będą potrzebowały podjęcia odpowiednich działań. Zawory wymagają kontroli szczelności oraz płynności działania. Zwłaszcza w tych bardziej zastałych zaworach, mogą występować wycieki lub brak możliwości ich całkowitego domknięcia.

Instalacje grzejnikowe wymagają sprawdzenia płynności pracy iglicy zaworu termostatycznego. Warto sprawdzić prawidłowość montażu głowicy na zaworze termostatycznym.

Bardzo ważną czynnością jest wyczyszczenie i sprawdzenie filtrów w instalacji. Zazwyczaj filtry montuje się przed urządzeniami szczególnie wrażliwymi na zanieczyszczenia. Znajdują się one przed pompami obiegowymi, cyrkulującymi, przed bardziej zaawansowanymi w budowie urządzeniami grzewczymi. Jeśli w układzie znajduje się stacja uzdatniania wody, w niej również stan filtrów mechanicznych powinien być stale kontrolowany.

Kolejną sprawą, jaka wymaga uwagi podczas serwisu, jest odpowietrzanie instalacji. Przyczyną zapowietrzania się często są nieszczelności w układzie, a to ma swoje przełożenie w częstszej potrzebie uzupełniania wody w układzie. Powietrze zawsze w mniejszym lub większym stopniu będzie przenikać do instalacji. Z tego względu warto sprawdzać zawory odpowietrzające. Obecnie bardzo często stosuje się separatory powietrza, które wytrącają i usuwają z wody pęcherzyki powietrza. Dzięki takim rozwiązaniom znacznie zwiększa się sprawność całego układu.

W przypadku licznych urządzeń ważną rolę odgrywa również systematyczne usuwanie popiołu oraz czyszczenie wymiennika ciepła. a także zapewnienie właściwych warunków jego pracy. To szczególnie ważne przy nowoczesnych kotłach, w których kluczową rolę odgrywa utrzymanie odpowiednio wysokiej temperatury na powrocie wody z instalacji.

Warto zadbać o dobry stan przewodów wentylacyjnych. Sprawdzić czy w tym zakresie wszystko działa prawidłowo. Istotne jest również dokładne posprzątanie przestrzeni, w której znajduje się urządzenie.  W czystości przede wszystkim powinny zostać utrzymane elementy automatyczne oraz elektronika, które odpowiadają za sterowanie kotłem. Warto zdawać sobie sprawę, że pracujący kocioł do prawidłowego spalania potrzebuje na każdy metr sześcienny aż 13 metrów sześciennych powietrza. Badania prowadzone w tym zakresie wskazują, że brud, kurz, wszelkie osady, związki chemiczne powstające w wyniku procesów i są zasysane podczas spalania, są w stanie obniżyć sprawność wymiennika nawet o 20% podczas każdego roku eksploatacji!

Właściwa izolacja

Ważną sprawą jest kontrola oraz ewentualnie poprawa izolacji przewodów przechodzących przez poszczególne pomieszczenia. Kontrola izolacji nie zawsze jest możliwa i nie w każdym przypadku ma sens. Niekiedy jednak odpowiednia izolacja rur pomaga sprawić, że więcej ciepła dotrze do pomieszczeń, które faktycznie tego potrzebują. Przełoży się to na mniejsze starty ciepła po drodze i nieco cieplejsza woda powróci do instalacji.

Sprawdzenie poprawności ustawień urządzeń w instalacji

Jeśli układ grzewczy jest wyposażony w automatykę do zarządzania nim, warto dokładnie przyjrzeć się ustawieniom i sprawdzić, czy nie można w nim wprowadzić bardziej korzystnych zmian. Nowoczesne sterowniki są już wyposażone w funkcję regularnego przegrzewania, dzięki czemu nie dopuszcza się do rozwoju groźnych bakterii Legionella. Warto obserwować pracę urządzenia po przerwie, aby zweryfikować czy nie nastąpiły żadne niepokojące zmiany w tym zakresie.

Wymiana urządzeń na bardziej efektywne

Czasami urządzenia pracują w układzie grzewczym tak długo, że nie ma już szans na ich naprawę lub dalszą eksploatację. Z tego względu jedynym co pozostaje jest wymiana wybranych komponentów na nowe. Warto przy tym postawić na fachowe doradztwo tak, aby dobrać właściwe elementy, pasujące i w pełni współpracujące z układem grzewczym. Czasami jest to najlepsze rozwiązanie do efektywniejszego działania układu grzewczego oraz niższych kosztów eksploatacyjnych.

Dozowanie środków chemicznych i uzdatnianie wody do instalacji

Podczas prac przed rozpoczęciem sezonu w kotłowni, uwadze nie powinna umknąć instalacja wodna. Jej stan również powinien zostać sprawdzony. Ważna jest również sama jakość wody wykorzystywanej w układach grzewczych. O tą również należy się zatroszczyć, by nie dochodziło do strat ciepła, spadków wydajności, powstawania korozji i poważnych awarii, do jakich mogą doprowadzić zanieczyszczenia znajdujące się w wodzie.

Układy kotłowe i grzewcze w przemyśle

Woda do układów grzewczych i kotłowych w przemyśle powinna zostać doprowadzona do odpowiednich parametrów poprzez dobór właściwych metod uzdatniania wody oraz kondycjonowania wody. Dokładne informacje na ten temat znajdują się w bazie wiedzy, w artykule: Układy kotłowe i grzewcze, a parametry wody.

Korekta chemiczna wody do dużych układów grzewczych będzie obejmowała kilka ważnych kwestii. Przede wszystkim ważne jest dozowanie: inhibitorów korozji, preparatów wiążących twardość resztkową, środków eliminujących tlen z wody oraz preparatów, których zadaniem jest regulacja odczynu pH wody oraz eliminacja agresywnego dwutlenku węgla. Obecnie na rynku pojawia się coraz więcej wielofunkcyjnych środków chemicznych, które łączą w sobie kilka wspomnianych wyżej funkcji. Przygotowanie wody o odpowiedniej jakości będzie wpływało na koszty eksploatacyjne oraz awaryjność całego układu grzewczego.

Instalacja grzewcza w domu jednorodzinnym

Jeśli chodzi o przygotowanie wody do układu grzewczego w domu, przepisy i obostrzenia są na tyle surowe, że dozowanie środków do kondycjonowania wody w tak małych instalacjach mija się z celem, będzie zwyczajnie nieopłacalne i niemożliwe. Wodę do układu grzewczego można przygotować z pomocą centralnego zmiękczacza wody. To również świetne rozwiązanie dla całej instalacji sanitarnej w domu, sprzętów AGD, większych oszczędności oraz wygodniejszego życia domowników.

Należy jednak pamiętać, aby wody zasilającej układ grzewczy nie zmiękczać całkowicie. Twardość wody powinna zostać utrzymana na mniej więcej poziomie 40 mg CaCO3/l ze względu na oddziaływanie jakości wody na materiały instalacji. Utrzymanie podanej wartości zapewni większe bezpieczeństwo.

Jeśli potrzebujesz rozwiązań w zakresie przygotowania wody

Jeśli potrzebujesz rozwiązań w zakresie przygotowania wody do układu grzewczego, skontaktuj się z nami. Nasi specjaliści pomogą w doborze optymalnych rozwiązań, dostosowanych do układu grzewczego oraz warunków panujących w danym budynku. Wieloletnie doświadczenie przekłada się na najlepszy dobór metod uzdatniania wody oraz właściwy dobór preparatów i dawek dozowanych do wody środków chemicznych. Kompleksowe usługi obejmują także: profesjonalną analizę wody, montaż i serwis urządzeń oraz projekty technologiczne.

Układy chłodnicze stale narażone są na pojawienie się w nich zanieczyszczeń, w tym osadów mineralnych, biologicznych, korozyjnych. Zanieczyszczenia mogą pojawiać się na komponentach wież chłodniczych i jest to traktowane jako normalne, powszechne zjawisko. Ich obecność nie jest jednak pożądana. Mogą doprowadzić do sporych strat i wzrostu kosztów eksploatacji. Z tego względu odpowiednie przygotowanie wody do wież chłodniczych wydaje się doskonałym rozwiązaniem na obniżenie kosztów utrzymania.

Szczególną uwagę należy zwrócić na czynnik chłodzący. Powinien on zostać odprowadzony do odpowiednich parametrów. W przeciwnym razie może spowodować wiele problemów eksploatacyjnych. Jego jakość przekłada się na trwałość całej instalacji oraz możliwość wystąpienia poważnych awarii. Te najczęściej wiążą się z wysokimi kosztami naprawy oraz wstrzymaniem działania na pewien okres. Kilkanaście lub kilkadziesiąt procent spadku wydajności instalacji ma swoje bezpośrednie przełożenie na gorszy stan współczynników wymiany ciepła. Wymiana ciepła oraz uzyskanie odpowiednich temperatur w układzie staje się trudniejsze, pochłania znacznie więcej energii.

Najczęstsze problemy z utrzymaniem wież chłodniczych

Wieże chłodnicze, pracujące w otwartym układzie chłodzenia, przez praktycznie cały czas odparowują część wody chłodniczej. Skutkiem tego procesu jest zatężanie wody chłodniczej. To oznacza, że z czasem woda ma znacznie większe zagęszczenie minerałów. Zabiegiem przeciwdziałającym zbytniej koncentracji minerałów jest płukanie oraz uzupełnianie obiegu świeżą wodą. Świeża woda często charakteryzuje się wysokim stopniem twardości, co stanowi spory kłopot. Wysoka twardość wody jest parametrem, który należy zwalczać ze względu na to, że jest w stanie wygenerować bardzo wysokie koszty.

Twarda woda tworzy osady, które są niekorzystnie nie tylko z punktu wymiany ciepła. Kamień kotłowy jest także doskonałym środowiskiem do bytowania bakterii i tworzenia się filmu biologicznego. W wyniku tego może dochodzić do zamulenia wody chłodzącej. Osad pozostały w rurach może doprowadzić do problemów z intensywnością chłodzenia skraplacza. Konsekwencją jest dodatkowy opór cieplny. Badania i obserwacje wskazują, że już nawet warstwa kamienia kotłowego o grubości 0,5 mm jest w stanie spowodować spadek wydajności skraplacza na poziomie 20%.

Zanieczyszczenia wody powodują spore straty w przedsiębiorstwie. Przez zanieczyszczenia w czynniku chłodzącym, takie jak: kamień kotłowy, muł, inne osady, eksploatacja może pójść w górę nawet o 60%! To duże straty finansowe, których można uniknąć.

Warto wspomnieć również o problemie korozji w instalacji, powodowanej przez niewłaściwą jakość wody. To przez nią zachodzi potrzeba przeprowadzania działań remontowych i napraw. Korozje są często nieuniknionym zjawiskiem przy stykaniu się metalowych części z czynnikiem chłodzącym, jednak z tym także można skutecznie walczyć.

Dużych, dodatkowych kosztów eksploatacyjnych może dostarczyć także rozwój warstwy biologicznej w instalacji. Należy chronić przed tym układy. Niektóre bakterie, mogące pojawić się w instalacji, posiadają metabolizm żelazowy. Przez ich obecność wiele z instalacji jest praktycznie wyniszczanych w przeciągu roku!

Zmniejszenie kosztów eksploatacyjnych wieży chłodniczej

W rzeczywistości doskonałą drogą do obniżenia kosztów eksploatacyjnych wieży chłodniczej jest oczywiście odpowiedni serwis i konserwacja. Nic tak dobrze nie służy, jak właściwa profilaktyka. Skutkiem tych działań jest odpowiednia trwałość oraz wydajność.

W obniżeniu kosztów eksploatacyjnych wieży chłodniczej dużą rolę może odegrać uzdatnianie wody oraz odpowiednia korekta chemiczna wody. Zastosowanie tych technik pozwoli: zminimalizować prawdopodobieństwo wystąpienia awarii, korozji, biofilmu, zwiększyć wydajność i żywotność układu, zmniejszyć koszty eksploatacyjne wieży chłodniczej.

Uzdatnianie wody do wież chłodniczych

W uzdatnianiu wody do wież chłodniczych największą uwagę przykłada się do zminimalizowania stopnia zasolenia. Do tego najczęściej niezbędne jest zastosowanie odpowiedniej, dobranej do potrzeb, korekty chemicznej wody. Redukcja zasolenia może odbywać się poprzez: zastosowanie dekarbonizacji na słabo kwaśnym kationicie, jonowym zmiękczaniu wody na silnie kwaśnym kationicie z regeneracją roztworem chlorku sodu, dzięki zastosowaniu przemysłowej odwróconej osmozy. Istotną rolę spełnia wstępne oczyszczenie wody z zanieczyszczeń mechanicznych, które stanowią częsty i duży problem przy wieżach chłodniczych.

Korekta chemiczna wody do wież chłodniczych

Bardzo istotną rolę odgrywa korekta chemiczna wody do wież chłodniczych. Jest to najlepsze możliwe i w pełni skuteczne uzupełnienie procesów uzdatniania wody. W kontekście dozowania środków chemicznych warto napisać o czterech grupach:

• Inhibitory korozji – dzięki zastosowaniu tych środków chemicznych możliwe jest spowolnienie lub całkowite zatrzymanie rozwoju korozji w instalacji
• Biocydy – dzięki zastosowaniu tego rodzaju środków chemicznych niemożliwy stanie się rozwój mikroorganizmów. Nie będzie dochodziło do rozwoju warstwy filmu biologicznego i wiążących się z nim zagrożeń
• Antyskalanty i stabilizatory twardości wody – to środki zapobiegające narastaniu warstwy kamienia kotłowego wewnątrz instalacji. Trudno rozpuszczalne osady z soli nie będą zalegały na wymiennikach ciepła
• Preparaty dyspergujące – ta grupa środków chemicznych przeciwdziała wzrostowi i osadzaniu się zanieczyszczeń stałych wewnątrz instalacji. Zmianie ulega ładunek elektryczny cząstek stałych obecnych w wodzie. W jego wyniku cząstki odpychają się i w ten sposób nie dochodzi do ich nagromadzania się na powierzchniach układu

Dobór rozwiązań zmniejszających koszty eksploatacji wież chłodniczych

Przy doborze metod uzdatniania wody i korekty chemicznej wody dedykowanej wieżom chłodniczym, bardzo ważne jest poznanie parametrów wody surowej. W tym celu istotną rolę odgrywa profesjonalna analiza wody. Wśród parametrów pod szczególną uwagę brane są: odczyn pH wody, zasadowość, utlenialność, twardość wody (węglanowa, niewęglanowa), przewodność, zawartość tlenu w wodzie, stabilność (między innymi pod względem termicznym), korozyjność. Metody uzdatniania wody oraz rodzaj i ilość środków do korekty chemicznej powinny być dobierane indywidualnie do każdego przypadku, warunków panujących w danym miejscu oraz potrzeb.  Zapraszamy do kontaktu. Nasi specjaliści pomogą w doborze najlepszych rozwiązań, pozwalających obniżyć koszty eksploatacyjne wież chłodniczych.

Woda ma wiele właściwości, które muszą być pilnowane i odpowiednio utrzymywane w procesach zachodzących w wielu sektorach przemysłowych. Nie chodzi tu wyłącznie o wodę, jako bezpośredni produkt, używany jako wodę techniczną lub technologiczną, ale również na oddziaływanie wody w stosunku do instalacji, przez które przepływa. Aby pozostawała neutralna w stosunku do sieci, przez którą przepływa, bardzo często niezbędne jest przeprowadzenie korekty chemicznej wody.

Czym jest korekta chemiczna wody?

Korektę chemiczną wody można opisać jako szereg procesów, których celem jest doprowadzenie wody do oczekiwanych parametrów. Przykładem może być tu choćby nasuwająca się od razu na myśl korekta odczynu pH wody, zmniejszenie właściwości korozyjnych wody, zminimalizowanie właściwości osado twórczych wody. Osiągniecie takich efektów jest możliwe dzięki jednorazowemu wprowadzeniu do układu odpowiednich preparatów chemicznych lub ich stałemu dozowaniu. Korekta chemiczna wody jest stosowana w systemach wodnych o zróżnicowanej wielkości i przeznaczeniu.

W wielu przypadkach stacja uzdatniania wody to nadal za mało. Układ wymaga dozowania odpowiednich środków chemicznych, które pomogłyby między innymi: zapobiegać korozjom, zapobiegać odkładaniu się kamienia kotłowego, niwelować możliwość powstawania warstwy biofilmu w instalacji. Do tych wszystkich zadań istnieją odpowiednie środki chemiczne do dozowania. Korekta chemiczna wody jest konieczna między innymi: w instalacjach przemysłowych, w systemach produkcyjnych, sieciach wody pitnej, domowych systemach wodnych. Odpowiednia jakość wody jest ważna dla: układów chłodniczych, układów grzewczych, parowych, instalacji przesyłu wody pitnej oraz użytkowej.

Dlaczego korekta chemiczna wody jest potrzebna?

Dzięki odpowiedniemu kondycjonowaniu wody jej skład nie ma negatywnego wpływu na instalacje, przez które przepływa. Biofilm, kamień kotłowy czy korozja to bardzo poważne problemy, na które są narażone instalacje wodne. Należy jak najszybciej reagować i nie dopuścić do powstawania wyżej wymienionych problemów. Przede wszystkim jest to kłopot z wydajnością oraz przepływem, przytykaniem światła rur, poważnymi zniszczeniami. W ogólnym podsumowaniu są to po prostu ogromne koszty napraw awarii oraz straty finansowe poniesione z tytułu zastoju urządzeń i układów. Z tych względów lepiej zapobiegać, czemu służy między innymi korekta chemiczna.

Dzięki korekcie chemicznej woda posiada optymalne parametry do pracy w danym układzie. Nie pozostawia zniszczeń, a wręcz przeciwnie – zwiększa efektywność procesów, pozwala zachować sprawność instalacji. To się przekłada na potrzebę rzadszego serwisowania i o wiele niższe koszty.

Kiedy zdecydować się na korektę chemiczną wody?

Korekta chemiczna wody będzie potrzebna, jeśli wystąpiły jakiekolwiek odstąpienia od norm bądź woda nie spełnia wymagań, by móc zasilać konkretne układy i nie powodować w nich awarii.

Czego używa się do korekty chemicznej wody? Specjalistyczne środki do korekty chemicznej wody mogą mieć następujące działanie:

• Optymalizacja odczynu pH wody – z technicznego punktu widzenia to bardzo ważny aspekt ochrony instalacji przed rdzą
• Utworzenie powłoki antykorozyjnej na materiałach, z których powstała instalacja
• Ochrona przed powstaniem korozji biologicznej
• Ochrona instalacji przed kamieniem kotłowym
• Redukcja tlenu często doprowadzającego do korozji wżerowej

Wśród obszarów zastosowań środków do kondycjonowania wody wymienić można:

• Układy chłodnicze
• Układy kotłowe
• Układy parowe
• Instalacje z wodą pitną oraz użytkową

Oprócz tego w ofercie można znaleźć preparaty służące utrzymaniu przemysłowych membran osmotycznych w doskonałym stanie oraz dedykowanych czyszczeniu układów wodnych.

Wśród najbardziej popularnych środków korekty chemicznej wody można wymienić: biocydy, antyskalanty oraz inhibitory korozji. Poniżej wszystkie rodzaje zostaną pokrótce omówione.

Inhibitory korozji

W celu zapobiegania korozjom instalacji najbardziej pomocne będą inhibitory korozji. Są one w stanie zapobiegać lub hamować rozwój korozji w instalacji. Preparaty tego typu nie usuwają już obecnych skutków korozji w układzie. Działają prewencyjnie. W dużym uogólnieniu można napisać, że tworzą one warstwę ochronną na ścianach instalacji, zapobiegając tym samym rozwojowi korozji i przedostawaniu się rdzy w głąb instalacji. Inhibitory korozji wymagają stałego dozowania do układu, aby nie doszło do przerwania warstwy pod wpływem przepływającej wody. To mogłoby doprowadzić do powstania ognisk korozyjnych.

Antyskalanty

Antyskalanty są preparatami dedykowanymi kondycjonowaniu wody w zakładach przemysłowych oraz w instytucjach. Głównym zadaniem ich zastosowania jest zapobieganie procesowi krystalizacji soli oraz zabezpieczenie układu przed odkładaniem się kamienia kotłowego. Kamień kotłowy szybko wytrąca się z wody zwłaszcza na wymiennikach ciepła. Skutecznie doprowadza do spadków wydajności, niewłaściwego przekazu energii. Problemem jest też mniejszy przepływ, a w ostateczności awarie.

Do redukcji twardości wody stosuje się najczęściej przemysłowe zmiękczacze wody. Pozostaje jednak problem twardości resztkowej, z której zwalczeniem poradzą sobie odpowiednie preparaty do korekty chemicznej wody. Dozowanie antyskalantów jest szczególnie wskazane w układach, w których występuje system odwróconej osmozy. Dzięki takim preparatom łatwiej jest utrzymać membrany osmotyczne w dobrym stanie – nie dochodzi do ich zapchania, a żywotność jest znacznie dłuższa.

Biocydy

Biocydy są bakteriobójczymi środkami chemicznymi. Dawkuje się je do wody obiegowej. Dzięki nim w instalacjach nie pojawia się warstwa biofilmu. W wodzie i instalacji nie dochodzi do skażenia mikrobiologicznego, ani rozwoju bakterii. Biocydy skutecznie zapobiegają powstawaniu warstwy biologicznej, glonów, nalotów. Stosowanie tego rodzaju środków do korekty chemicznej wody jest w pełni bezpieczne dla instalacji wodnych. Nie są to środki przyczyniające się do powstawania korozji.

Na pojawienie się osadów biologicznych szczególnie narażone są układy otwarte, jak na przykład wieże chłodnicze, ale też instalacje wody pitnej oraz użytkowej. W przypadku wody pitnej polecane jest stosowanie specjalnie dedykowanych preparatów, na przykład opartych o dwutlenek chloru. W miejscach, w których nie chodzi o wodę na cele spożywcze, polecane jest zastosowanie silnych biocydów. Ich użycie jest ważne nie tylko ze względu na niwelację zagrożenia mikrobiologicznego, zachowanie drożności instalacji, ale poza tym pomaga również zapobiegać korozjom układów (w kontekście korozji mikrobiologicznej).

W jaki sposób przeprowadza się korektę chemiczną wody?

Sposób przeprowadzania korekty chemicznej wody jest zależny od warunków w układzie oraz wybranego preparatu. Niektóre ze środków chemicznych wystarczy wlać tylko raz, inne wymagają stałego dozowania. Preparaty do kondycjonowania wody można dozować za pomocą specjalnie stworzonych do tego maszyn, poprzez otwarte zbiorniki w układzie, bezpośrednio do instalacji lub poprzez inżektory.

Dobór właściwych preparatów chemicznych do kondycjonowania wody

Środki do kondycjonowania wody są dobierane na podstawie kilku warunków. Wśród nich wymienić można: konkretne zapotrzebowanie, rodzaj materiału, z którego została wykonana instalacja, właściwości wody, warunki panujące w danym przedsiębiorstwie, przeznaczenie wody (gdzie ma się sprawdzać, do czego konkretnie jest potrzebna). Pomocne może okazać się wcześniejsze przeprowadzenie analizy wody w celu doboru jak najbardziej optymalnych rozwiązań w zakresie korekty chemicznej wody.

Ważne, aby nie tylko wybrać odpowiedni typ środka do korekty chemicznej wody, ale również postawić na najwyższą jakość. Warto stawiać na profesjonalne produkty, o dużej renomie i zaufaniu na rynku. Bardzo istotnym aspektem jest również właściwe dawkowanie preparatu. Będzie ono inne w zależności od układu i przeznaczenia wody. Wszystkie te kwestie najlepiej jest ustalić z doświadczonym w dziedzinie kondycjonowania wody ekspertem. Zapraszamy do kontaktu oraz zadawania pytań w tej kwestii. Służymy radą oraz pomocą.

Kompleksowe podejście do wody w przemyśle

W zdecydowanej większości placówek, korzystających z rozwiązań do przemysłowego uzdatniania wody, konieczne jest zastosowanie połączenia tradycyjnych metod uzdatniania wody wraz z korektą chemiczną wody. Tylko takie zestawienie będzie w stanie zapewnić wodę optymalnej jakości, w pełni dostosowaną do potrzeb układów. Należy brać to pod uwagę już przy konsultacjach związanych z dostosowaniem parametrów wody do potrzeb przedsiębiorstwa.

Projektowanie kotłowni, niezależnie od tego czy dotyczy domu jednorodzinnego, czy dużych budynków lub całych kompleksów, jest zadaniem trudnym. Wymaga wzięcia pod uwagę wielu norm, zaleceń, przepisów i zmiennych. W projekcie kotłowni warto uwzględnić nie tylko osprzęt niezbędny do prawidłowego prosperowania samego układu grzewczego, ale też dobraną na miarę potrzeb stację uzdatniania wody.

Co zanim przystąpisz do projektowania kotłowni?

Przede wszystkim warto zacząć od wczytania się w przepisy oraz konsultacji ze specjalistami. W dziedzinie projektowania kotłowni dużą rolę odgrywają obostrzenia oraz zalecenia dotyczące rozplanowania przestrzeni i warunków technicznych. Te są zależne od rodzaju kotła oraz urządzeń towarzyszących w układzie grzewczym. Pierwszą kwestią, której warto się przyjrzeć jeszcze przed projektowaniem kotłowni, jest jej kubatura. Znaczenie ma wysokość pomieszczenia, ze względu na przepisy, oraz to, czy zmieszczą się w niej wszystkie niezbędne komponenty. Warto zapoznać się z wymogami dotyczącymi montażu konkretnych urządzeń grzewczych. W przyszłym projekcie kotłowni warto również uwzględnić miejsce na przechowywanie konkretnego rodzaju paliwa (jak między innymi pellet czy ekogroszek).

Pomieszczenie na kotłownię powinno być wyposażone w bardzo dobrą wentylację, odpowiednią ilość i dobrze rozmieszczone gniazdka elektryczne oraz oświetlenie. Duże znaczenie ma również odpowiedni dobór materiałów na ściany i podłogę – nie mogą być wykonane z surowców łatwopalnych.

Gdzie powinna znajdować się kotłownia?

Specjaliści rekomendują, aby pomieszczenie na kotłownię zostało zaplanowane w przyziemiu, piwnicy budynku, garażu lub specjalnie wydzielonej przestrzeni na parterze (w domach bez podpiwniczenia). Zdecydowanie w takich celach odradzane jest poddasze, ponieważ mogą wystąpić problemy z odprowadzaniem spalin. Pomieszczenia na kotłownie najczęściej pozostają lekko wyziębione, dlatego poleca się wprowadzenie odpowiedniej izolacji przewodów. Dzięki temu możliwe jest zachowanie odpowiedniej temperatury, zapobieganie występowaniu strat ciepła, nie będzie dochodziło do wykraplania wilgoci i problemów, jakie jest w stanie spowodować. W przypadku większych kotłów, niż są standardowo montowane w domach jednorodzinnych, obowiązują przepisy co do umiejscowienia kotłowni, o czym poniżej.

Najważniejsze przepisy dotyczące kotłowni

Przede wszystkim przepisy prawne jasno określają, że kocioł powinien być zamontowany w taki sposób, aby był do niego dostęp ze wszystkich stron. Dzięki temu czynności konserwacyjne i naprawcze (a te na pewno się zdarzą) będą możliwe i proste do przeprowadzenia. Urządzenie musi być oddalone od ścian. Przestrzeń powinna zostać zagospodarowana w taki sposób, aby przed urządzeniem grzewczym pozostawał przynajmniej metr wolnej przestrzeni. Między tyłem kotła a ścianą powinna zostać zachowana przestrzeń przynajmniej 70 cm, między bokiem kotła a ścianą – przynajmniej metr. Dzięki temu możliwe jest zachowanie najwyższych standardów bezpieczeństwa

Jeśli zaplanowano kocioł z otwartą komorą spalania, pomieszczenie powinno mieć wysokość minimum 2,2 metra (nie dotyczy budynków wzniesionych przed 15.12.2002 – w tym przypadku to powinno być minimum 1,9 m). Kubatura kotłowni nie powinna być mniejsza niż 8 m3.

Jeśli zaplanowano kocioł z zamkniętą komorą spalania, musi zostać zamontowany w kotłowni, której minimalne wymiary wynoszą 2,2 metra wysokości (nie dotyczy budynków wzniesionych przed 15.12.2002 – w tym przypadku to powinno być minimum 1,9 m). Kubatura nie powinna być mniejsza niż 6,5 m3. Spaliny należy odprowadzać przez przewód powietrzno-spalinowy lub osobny spalinowy. Powietrze należy doprowadzać do pomieszczenia przez osobny przewód powietrzny.

Wielkość kotłowni jest uzależniona od mocy kotła. W gospodarstwach domowych najczęściej montowane są kotły o mocy maksymalnie 20 kW. Jeśli w domu ma się pojawić kocioł o mocy do 30 kW, to pomieszczenie musi pojawić się w planie zabudowy określone jako nieprzeznaczone na stały pobyt ludzi.

Jeśli w planie jest kocioł zasilany gazem płynnym, pomieszczenie koniecznie musi znajdować się powyżej poziomu terenu. Gaz płynny jest cięższy od powietrza i w razie awarii gromadzi się na dole. Gdyby gaz zaczął gromadzić się poniżej poziomu terenu, nie miałby swobodnego ujścia. Możliwe byłoby zagrożenie wybuchem.

Bardzo duże znaczenie, w świetle przepisów, ma grubość ścian i stropów oraz rodzaj materiału, z którego będzie zbudowana podłoga. Podłoga powinna zostać wykonana z niepalnego materiału. Jeśli jest plan, aby wykonać ją z materiałów łatwopalnych, to konieczne będzie pokrycie podłogi w odległości minimum pół metra od krawędzi kotła materiałem niepalnym. Podłoga powinna być też łatwa do utrzymania w czystości. Ściany i strop powinny mieć klasę odporności ogniowej o oznaczeniu EI60. Drzwi do pomieszczenia oraz inne rodzaje zamknięć powinny spełniać normę EI30.

Przewód kominowy powinien mieć odpowiednią szerokość i być w pełni dopasowany do mocy kotła. To również najlepiej jest ująć w projekcie kotłowni.

Projekt kotłowni o mocy do 30 kW

Norma PN-B-02431-1 podaje, że kotły mogą zostać umieszczone w piwnicy lub na dowolnej kondygnacji budynku, w pomieszczeniach nieprzeznaczonych do stałego przebywania ludzi. Nie dotyczy to budynków wysokich i wysokościowych, w których dopuszcza się umieszczenie kotłów w piwnicy lub na pierwszej bądź ostatniej kondygnacji. Pomieszczenie powinno mieć oświetlenie sztuczne, zgodne z wymogami IP-24. W kotłowni może być oświetlenie naturalne pośrednie lub bezpośrednie.

Wymogiem jest zapewnienie w kotłowni wyposażenia dostarczającego do kotłów wodę odpowiedniej jakości.

Jeśli chodzi o wentylację nawiewną, to w kotłowni powinien znajdować się otwór wentylacji nawiewnej o powierzchni nie mniejszej niż 200 cm2, dolna krawędź powinna znajdować się nie niżej niż 30 cm ponad poziom posadzki podłogi (dla gazów ziemnych) oraz na poziomie podłogi – dla gazów płynnych. Ponadto w kotłowni powinien znajdować się niezamykany otwór o powierzchni nie mniejszej niż 200 cm2 umieszczony możliwie blisko stropu (dotyczy wszystkich rodzajów gazu).

Projekt kotłowni o mocy 30-60 kW

Kotłownia może być zlokalizowana na dowolnej kondygnacji budynku, ale musi być w wydzielonym, specjalnie przeznaczonym do tego pomieszczeniu. Rekomendowane jest, aby kotłownia miała przynajmniej jedną ścianę zewnętrzną. Dobrze, aby kotłownia była zlokalizowana możliwie centralnie w stosunku do ogrzewanych pomieszczeń. Kotłownia powinna mieć oświetlenie sztuczne zgodne z normami IP-24, a polecane by miała też oświetlenie naturalne.

Instrukcje związane z użytkowaniem i obsługą kotłowni powinny zostać umieszczone w widocznym miejscu.

W przypadku wentylacji nawiewowej, w kotłowni powinien znajdować się otwór wentylacji nawiewnej o powierzchni nie mniejszej niż 300 cm2 w ścianie zewnętrznej pomieszczenia, dolna krawędź powinna znajdować się nie wyżej niż 30 cm ponad poziom posadzki podłogi (dla gazów ziemnych) oraz na poziomie podłogi – dla gazów płynnych. Ponadto w kotłowni powinien znajdować się niezamykany otwór o powierzchni nie mniejszej niż 200 cm2 umieszczony możliwie blisko stropu (dotyczy wszystkich rodzajów gazu).

Projekt kotłowni o mocy od 60 do 2000 kW

Tutaj obostrzenia, co do projektu kotłowni będą największe. Taki rodzaj kotłowni powinien zostać zlokalizowany możliwie centralnie w stosunku do ogrzewanych pomieszczeń budynku lub budynków, jeśli w grę wchodzi ogrzewanie wspólną kotłownią. Kotłownia powinna dysponować przynajmniej jedną ścianą zewnętrzną. Może znajdować się na najwyższej lub najniższej kondygnacji budynku. Powinno to być specjalnie wydzielone pomieszczenie do montażu urządzenia oraz wszelkich możliwych komponentów niezbędnych do działania. W przypadku kondygnacji większej niż cztery poziomy, kotłownia gazowa powinna zostać zlokalizowana na najwyższej kondygnacji budynku. Nad kotłownią musi być założony lekki trop, wykonany z materiałów niepalnych, swobodnie ułożony na konstrukcji nośnej. Kominy powinny zostać umieszczone jak najbliżej kotłów.

Kotłownie położone na najniższych kondygnacjach powinny być dobrze zabezpieczone przed przedostawaniem się wód gruntowych do wewnątrz. Wejście do kotłowni powinno mieć oświetlenie naturalne. Szerokość schodów to powinien być przynajmniej metr. Schody, pomosty,  poręcze, drzwi wejściowe powinny być z materiałów niepalnych. Drzwi wejściowe powinny mieć szerokość minimum 0,9 m i otwierać się na zewnątrz kotłowni.

Jeśli chodzi o strop w kotłowni, to zarówno ten nad, jak i pod kotłem powinien być gazoszczelny z izolacją cieplną i przeciwdźwiękową oraz charakteryzować się odpornością ogniową zgodnie z aktualnymi przepisami. Wszelkie instrukcje oraz schematy związane z obsługą kotłowni powinny znaleźć się w widocznym miejscu.

W kotłowni powinien zostać umieszczony sygnalizator akustyczny, zaś kotły i instalacje powinny zostać zabezpieczone zgodnie z obowiązującymi przepisami. Minimalna odległość między kotłami nie powinna wynosić poniżej 0,5 m. Odległość tylnych i bocznych ścian kotła od ścian pomieszczeń nie powinna być mniejsza niż 1 m. Odległość między przegrodą, w której są umieszczone otwory wentylacji nawiewnej, a palnikami kotłów nie powinna być mniejsza niż 1,5 m.

Kotłownia powinna zostać wyposażona w odpowiednie urządzenia, dostarczające do kotłów wodę o wymaganych właściwościach. W pomieszczeniu powinny znaleźć się instalacje wodne i kanalizacyjne. Oprócz tego w przestrzeni powinny znaleźć się urządzenia umożliwiające proces schładzania i odprowadzania wody.

W pomieszczeniu przeznaczonym na kotłownię muszą pojawić się niezamykane kanały i otwory wywiewne, umieszczone możliwie blisko stropu. Ich powierzchnia musi być równa co najmniej połowie powierzchni otworów nawiewnych, nie mniejsza jednak niż 200 cm2. Nie ma możliwości zastosowania mechanicznej wentylacji wyciągowej. W pomieszczeniu powinny być również kanały nawiewne umieszczone w przegrodzie zewnętrznej, a ich dolna krawędź musi być umieszczona nie wyżej niż 30 cm ponad poziomem podłogi. Powierzchnia otworów nawiewnych i kanałów nawiewnych powinna wynosić co najmniej 5 cm2 na każdy 1 kW nominalnej mocy cieplnej kotłów, nie mniej niż 300 cm2. Kanały oraz otwory nawiewne nie mogą się zamykać. Otwór nawiewny powinien znajdować się w takim miejscu, aby nie powodować zagrożenia zamarzania instalacji wodnych w pomieszczeniu. W przypadku występowania takiego zagrożenia należy zapewnić możliwość ogrzewania powietrza zewnętrznego.

Stacja uzdatniania wody w kotłowni

Jak wynika z przedstawionych wyżej wymogów i zaleceń dotyczących projektów kotłowni, woda zasilająca układ grzewczy również ma ogromne znaczenie. Powinna zostać dostosowana do wymagań producenta kotła oraz innych komponentów, bez których układ grzewczy nie mógłby funkcjonować. Zanieczyszczenia obecne w wodzie szybko mogłyby doprowadzić do: korozji, zmniejszenia światła rur, problemów z przepływem, spadków wydajności, wzrostem zapotrzebowania na energię, powstawaniem kosztownych awarii. Z tego powodu wielu inwestorów decyduje się na montaż dostosowanej do potrzeb stacji uzdatniania wody.

Dedykowana stacja uzdatniania wody na pewno będzie koniecznością przy wykorzystywaniu wody z własnego ujęcia. Aby dobrać odpowiednie urządzenia, niezbędne będzie przeprowadzenie profesjonalnej analizy wody. W odniesieniu do prywatnych domów, właściciele bardzo często decydują się na instalację centralnego zmiękczacza wody. Doskonale zapobiega tworzeniu się kamienia kotłowego, chroni instalację i zapewnia wiele korzyści w całym domu. Jest w stanie wystarczająco przygotować wodę do układu grzewczego.

Z kolei rozpatrując projekt kotłowni na większą skalę, potrzebne jest bardzo indywidualne podejście do każdego inwestora oraz warunków panujących w danym budynku. Na podstawie wywiadu i zebranych informacji z wizji lokalnej, dobierane są właściwe rozwiązania. W układach grzewczych i kotłowych oprócz tradycyjnych metod uzdatniania wody, zalecane jest również dozowanie środków chemicznych do wody. Dzięki temu układy można utrzymać w doskonałym stanie przez wiele lat i nie martwić się z powodu awarii czy niechcianych wymian komponentów powodowanych przez zanieczyszczenia wody.

Niezależnie czy mowa o przemyśle, czy gospodarstwach domowych, w kotłowni zawsze warto zaplanować miejsce także na stację uzdatniania wody. W kotłowni powinny znaleźć się czynne gniazdka elektryczne do podłączenia głowic sterujących, miejsce na filtry narurowe oraz odpowiednia przestrzeń na same urządzenia. W przypadku zmiękczaczy wody konieczne jest na przykład wyznaczenie odpowiedniej powierzchni nie tylko na butlę ze złożem, ale również zbiorniki na środki chemiczne do regeneracji. Jeśli konieczne będzie odżelazianie wody, prawdopodobnie miejsce zajmie dodatkowo zewnętrzny aerator oraz ocynkowany zbiornik hydroforowy (przy odżelazianiu wody z zewnętrznym napowietrzaniem). W przemysłowych rozwiązaniach miejsca będą wymagały stacje do dozowania środków chemicznych do wody.

Wszystkie rozwiązania do uzdatniania wody, niezależnie od skali i wydajności, wymagają stabilnego podłoża na montaż, pomieszczenia, w którym temperatura nie spada poniżej zera stopni, podłączenia do odpływu kanalizacji.

Zanim zaprojektujesz kotłownię

Zanim przejdziemy do zlecenia projektu kotłowni, warto zaplanować rodzaj i jakość osprzętu towarzyszącego kotłowi oraz wszystko, co jest związane z samym kotłem grzewczym. W zdecydowanej większości przypadków warto uwzględnić stację uzdatniania wody. Skontaktuj się z nami, by ustalić, jaka dokładnie jakość i ilość uzdatnionej wody będzie potrzebna. Nasi specjaliści służą pomocą w doborze urządzeń. Świadczymy usługi z zakresu montażu oraz serwisu, wykonujemy projekty technologiczne. Stacje uzdatniania wody są tworzone na miarę potrzeb. W projektach do montażu wykorzystywane są wszelkie wnęki, a dodatkowo projektanci dbają, by proponowane rozwiązania generowały możliwie niskie koszty eksploatacyjne.

Jeśli zdecydujemy się na dostosowanie jakości wody do potrzeb jeszcze na etapie projektu, znacznie łatwiej będzie uwzględnić w nim wszelkie zmienne oraz miejsce na urządzenia i dostosować pomieszczenie w pełni do ich potrzeb. To zaoszczędzi czas oraz pieniądze, które należy poświęcić na przeróbki, które będą prawdopodobne, jeśli tą kwestią zajmiemy się zbyt późno.

Jednym z największych problemów, z jakimi można się zetknąć w kontekście obiegów wody chłodniczej, jest występowanie biofilmu. Zwalczanie zanieczyszczeń biologicznych odgrywa ogromną rolę w kontekście układów chłodzenia. Bardzo ważnym jest podjęcie odpowiednich działań, związanych z właściwym kondycjonowaniem wody. Pomocne w walce z biofilmem w układach wody chłodniczej będą biocydy.

Biofilm w obiegach wody chłodniczej

Specjaliści branży uzdatniania wody określają biofilm jako jeden z najgorszych problemów, jakie mogą wystąpić w obiegach wody chłodniczej. Zanieczyszczenia biologiczne szybko mogą nagromadzić się w cienkich przewodach, wykorzystywanych najczęściej w układach chłodzenia. Są one winne wzmaganiu efektów korozji. Do zniszczenia instalacji dochodzi w błyskawicznym tempie. Osady z biofilmu bardzo dobrze przylegają do przewodów układu. Tego zjawiska nie da się usunąć z pomocą klasycznych metod filtracji.

W obiegach wody chłodniczej mogą rozwijać się różne typy mikroorganizmów. Wyższa temperatura wody wiąże się z występowaniem glonów wielokomórkowych. Do tego zbiorniki oraz rury mogą być zasiedlane przez różne typy mięczaków. Wody zimnej i ciepłej dotyczy problem biofilmu. Dokładniej określić go można jako ściśle przylegający do powierzchni układu osad, składający się z bakterii oraz pierwotniaków, dodatkowo grzybów i glonów jednokomórkowych. Biofilm charakteryzuje duża siła adhezji (przylegania do powierzchni instalacji). Mikroorganizmy są pokryte śluzową otoczką, która pozwala im przetrwać, a dodatkowo znacznie zmniejsza oddziaływanie stosowanych tradycyjnie środków dezynfekujących.

Cechami biofilmu są również: kohezja (utrzymanie spoistości organizmów wchodzących w jego skład) oraz ogromna zdolność ekspansji. Problem narastającej warstwy biofilmu rozprzestrzenia się w mgnieniu oka. Duży kłopot stanowi możliwość dyspersji. Jeśli w danym miejscu nie będzie już właściwych warunków do dalszego rozwoju biofilmu, część tworzących go komórek oddzieli się i wraz z wodą w obiegu przedostanie się dalej. Poważnym problemem w obiegach wody chłodniczej jest też fakt, że w biofilnie mogą wytwarzać się niebezpieczne grupy bakterii, jak Legionella.

Legionella, przenoszona drogą wodną, to groźny patogen wywołujący ostre zapalenie płuc, które, w skrajnych przypadkach, może zakończyć się śmiercią. Bakterie świetnie rozwijają się w biofilmie powstającym w obiegach wody chłodzącej, gdzie jej temperatura wynosi zazwyczaj od 20⁰C do 40⁰C. Pojedyncze pałeczki Legionella dostają się do biofilmu, a następnie w optymalnych dla siebie warunkach temperaturowych (od 20⁰C do 50⁰C) rozmnażają się i przenoszą do kolejnych fragmentów instalacji. W obiegach wody chłodzącej do zwalczania Legionelli stosuje się dezynfekcję chemiczną, czyli kondycjonowanie wody przy pomocy biocydów nieutleniających.

W eksploatacji układów obiegów wody chłodniczej z biofilmem może dojść do wielu strat w przedsiębiorstwie. To kosztowny serwis, potrzeba wymiany części instalacji lub w skrajnych przypadkach całości. Biofilm szybko doprowadza do przytykania przewodów, problemów z wydajnością, skutecznością układu, tworzy izolację do wymiany ciepła. Szybszy rozwój korozji, który powoduje bioflm w obiegach wody chłodniczej, też nie jest najlepszą nowiną. To wszystko prowadzi do ogromnych kosztów, zastojów w działaniu.

Biocydy w obiegach wody chłodniczej

Biofilm w obiegach wody chłodniczej to bardzo trudny przeciwnik ze względu na jego dużą odporność na czynniki zewnętrzne. Doskonale przylega do powierzchni, co wyklucza możliwość jego usuwania mechanicznego, na przykład poprzez zwiększenie ciśnienia. Na niektóre rodzaje bakterii mogłaby zadziałać ciecz o wyższej temperaturze, jednak takie rozwiązanie nie ma swojego zastosowania w praktyce.

Sposobem na walkę z filmem biologicznym w obiegach wody chłodniczej są biocydy. Te środki można wykorzystać między innymi w: obiegach wież wyparnych, zamkniętych obiegach chłodzenia, obiegach skraplaczy natryskowo-wyparnych. Biocydy są w stanie przeniknąć przez warstwę śluzową ochraniającą organizmy, a następnie zniszczyć tworzące biofilm formy żywe oraz pierwotniaki.

Biocydy to szeroka grupa środków chemicznych, do której nalezą substancje o różnym działaniu i charakterze. Biocydy można podzielić na dwie zasadnicze grupy – utleniające i nieutleniające. Pierwsze z wymienionych działają naprawdę szybko. Utleniają materiał biologiczny. Drugi rodzaj środków, czyli nieutleniające, działają nieco wolniej i łagodniej, jednak nie mają większego wpływu na właściwości wody. Jedną z wymienianych zalet jest fakt, że bardzo dobrze sprawdzają się w mniejszych instalacjach.

Efekty stosowania biocydów w obiegach wody chłodniczej

Biocydy są preparatami, które skutecznie dezynfekują. Są w pełni przystosowane do działania w środowisku wodnym. Biocydy po pierwsze niszczą mikroorganizmy, a po drugie hamują ich przyrost. Proces dotyczy mikroorganizmów z grupy: bakterii, grzybów oraz glonów. Dzięki działaniu biocydu nie dochodzi do rozwoju biofilmu w obiegach wody chłodniczej. Dodatkowo biocydy są w stanie zapobiegać odorom związanym z działaniem bakterii siarkowych. W przypadku większości preparatów chemicznych wysoka skuteczność jest wykazywana nawet już przy niewielkich stężeniach biocydu. Większość tego typu preparatów jest przystosowana do działania w szerokim spektrum odczynu pH, wynoszącym od 6,5 do 9,5. Wiele z biocydów jest oznaczonych przez producentów jako biodegradowalne.

Obecnie na rynku można znaleźć coraz większą gamę biocydów przystosowanych do działania w otwartych układach chłodzenia z recyrkulacją, jak też do wody obiegowej w układach zamkniętych chłodzenia oraz w dezynfekcji wody lodowej. Tworzone biocydy w dużej części pozostają obojętne dla powierzchni materiałów instalacji i nie prowadzą do możliwości wystąpienia korozji.

Właściwe dozowanie środków chemicznych do wody chłodniczej

Znaczenie ma nie tylko dobór odpowiedniego preparatu, ale również jego właściwa dawka. Dozowanie środków chemicznych do wody powinno być dobierane do indywidualnego przypadku i warunków panujących w przedsiębiorstwie. W dozowaniu biocydów eksperci często decydują się na przeprowadzenie dezynfekcji szokowej. Polega ona na dodaniu dużej dawki biocydów. Dzięki temu mikroorganizmy nie będą miały szansy uodpornić się na działanie preparatu. Dopiero później prowadzona jest dezynfekcja podtrzymująca. Dzięki niej nie dochodzi do ponownego powstania warstwy filmu biologicznego. Taka strategia wymaga najczęściej zastosowania dwóch rodzajów biocydów – utleniającego i nieutleniającego, podawanych w odpowiednich dawkach. Właściwy dobór preparatów pozwala też na ograniczenie tworzenia się warstwy osadów oraz powstawania korozji.

W celu doboru odpowiednich preparatów do wody w obiegach chłodniczych oraz ustalenia właściwej dawki środków chemicznych, zapraszamy do kontaktu. Nasi specjaliści służą radą oraz bogatym doświadczeniem w zakresie kondycjonowania wody.

Prawidłowe działanie układów kotłowych oraz grzewczych jest bezpośrednio związane z jakością wody dostarczanej do nich. Woda pełna zanieczyszczeń mogłaby szybko doprowadzić do powstawania awarii, znacznie szybszej korozji, problemów z przepływem. Z tego względu powinna zostać odpowiednio przygotowana zanim jeszcze trafi do układu.

Co decyduje o jakości wody zasilającej układy kotłowe i grzewcze?

Przygotowanie wody zasilającej układy kotłowe i grzewcze najczęściej dąży do tego, aby odpowiadała ona normom wyznaczonym przez producenta urządzeń oraz przepisom dotyczącym wody zasilającej oraz kotłowej. Można wyznaczyć kilka ważnych aspektów decydujących o tym, do jakich parametrów należy doprowadzić wodę w układach kotłowych i grzewczych. Czynnikami, które w głównej mierze decydują o ostatecznych parametrach jakości wody są:

• Parametry pracy kotła
• Warunki eksploatacyjne układu kotłowego bądź grzewczego
• Obciążenia powierzchni wymiany ciepła w kotle
• Konstrukcja kotła
• Wymagania przedstawione przez producenta kotła, dotyczące jakości wody zasilającej oraz kotłowej. Powinny być zgodne z normami krajowymi oraz unijnymi

Najważniejsze dokumenty określające parametry wody w układach kotłowych i grzewczych

Dopuszczalne parametry wody do układów kotłowych i grzewczych oraz sposoby ochrony instalacji określa dokumentacja techniczna odpowiednia dla danego źródła ciepła. Takie materiały są najczęściej przygotowywane przez producenta. Ogólnie rzecz ujmując, najważniejsze jest, aby woda nie powodowała tworzenia się kamienia kotłowego oraz nie charakteryzowała się właściwościami korozyjnymi. Ilość tlenu w wodzie również powinna być właściwa, by nie przyspieszać korozji. Najważniejszymi dokumentami, do których odwołują się producenci, są:

• PN-C-04607:1993 Woda w  instalacjach ogrzewania. Wymagania i badania dotyczące jakości wody – ma ona co prawda status normy wycofanej, ale wciąż jest powołana w załączniku do rozporządzenia w sprawie warunków technicznych i tym samym jej stosowanie jest obowiązkowe
• PN-85/C-04601 Woda do celów energetycznych. Wymagania i  badania jakości wody dla kotłów wodnych i zamkniętych obiegów ciepłowniczych
• PN-EN 12952-12 Kotły wodnorurowe i  urządzenia pomocnicze. Część 12: Wymagania dotyczące jakości wody zasilającej i wody kotłowej

Przedstawione normy są przydatne nie tylko w przypadku wody obiegowej, ale także przy użytkowaniu instalacji ze źródłem, dla którego producent nie określił sam dokładnych wymagań względem działania i jakości wody zasilającej. Na właściwości wody zasilającej źródło ciepła oraz wodę obiegową niebagatelny wpływ ma skład wody uzupełniającej straty w instalacjach. Jej jakość również jest określona w normie PN-85/C-04601 dla ilości powyżej 5 m3/h.

Wśród ważnych dokumentów, w których również można znaleźć wiele przydatnych informacji na temat jakości wody w układach grzewczych i kotłowych, odwoływać się można także do:

• DIN EN 12953  Część 10: Kotły pojemnościowe – Wymagania co do jakości wody zasilającej i kotłowej
• TRD 611: Woda zasilająca i kotłowa w wytwornicach pary dla w grupie IV
• TRD 612: Woda w wytwornicach wody gorącej z grup II do IV
• VdTÜV – Strona TCh 1453: Wytyczne dla wody zasilającej, kotłowej i pary w wytwornicach pary z dop. nadciśn. rob. do  68 bar
• VGB-R 405 L: Wytyczne dla wody zasilającej, kotłowej  i pary w wytwornicach pary z dop. nadciśn. rob. powyżej  68 bar
• VdTÜV – Strona  TCh 1466 / AGFW – Strona 5/15: Wytyczne dla wody obiegowej w instalacja wody gorącej i ciepłej wody
• VGB- M 410 N: Wymagania jakościowe dla wody w sieciach dalekosiężnych
• VDI – Wytyczne 2035: Zabezpieczenie antykorozyjne wodnych instalacji grzewczych

Parametry wody do układów kotłowych i grzewczych

Poniżej przedstawione są najważniejsze wymagania dotyczące jakości wody w układach grzewczych i kotłowych. Pierwsza z tabel prezentuje wymagania dotyczące wody zasilającej kocioł parowy. Następna tabela jest związana z wymaganiami, co do jakości wody kotłowej. Ostatnia zbiera dane związane z jakością kondensatu.

Problemy z jakością wody w układach kotłowych i grzewczych

W wodzie do układów grzewczych i kotłowych mogą znajdować się substancje, które niekiedy będą wchodzić w reakcje między sobą lub z elementami instalacji. Takim zależnościom sprzyja ciśnienie oraz wysokie temperatury panujące w układach grzewczych i kotłowych. Do największych problemów związanych z jakością wody należą:

• Większe prawdopodobieństwo powstawania korozji rur, wymienników, elementów kotła, liczne awarie
• Uszkodzenia pomp ciepła spowodowane zanieczyszczeniami różnego typu (osady, korozja elektrochemiczna)
• Pogarszające się warunki przepływu w przewodach i wymiennikach z powodu narastającego kamienia kotłowego – znaczny wzrost oporu przepływu, zmniejszenie przekroju rur, mniejsza wymiana ciepła, wtórne warunki korozji
• Niewłaściwe działanie zaworów – zanieczyszczenia osiadające w nich mogą prowadzić do przecieków i problemów z regulacją

Odpowiednie przygotowanie wody do układów grzewczych i kotłowych jest niezwykle ważne ze względów bezpieczeństwa przeprowadzania tego procesu. Ponadto to właśnie odpowiednia jakość wody sprawia, że układ może być ekonomiczny w eksploatacji. Parametry robocze są w stanie utrzymać się cały czas na praktycznie niezmiennym poziomie. To zapewnia jednakową wydajność przez cały czas pracy układu.

Zastosowanie odpowiednio dobranych metod uzdatniania wody oraz kondycjonowania wody jest w stanie zapewnić długą oraz ekonomiczną pracę układów grzewczych i kotłowych. Dzięki zastosowaniu takich rozwiązań przedsiębiorstwo z pewnością nie poniesie strat w tym zakresie.

Na które parametry wody szczególnie zwracać uwagę?

Bez wody o odpowiednich parametrach, układy kotłowe i grzewcze bez przerwy podlegałyby awariom, uszkodzeniom i częstej potrzebie serwisowania. W kontekście parametrów wody do układów kotłowych i grzewczych, warto zdawać sobie sprawę z kluczowych właściwości wody, jakie należy mieć pod kontrolą i które odegrają największą rolę.

• Wolny dwutlenek węgla – jest to wskaźnik ściśle powiązany ze wzrostem odczynu pH. W wodzie kotłowej, przy wzroście temperatury, z węglanów powstaje dwutlenek węgla i ług sodowy. Ług sodowy nie przemieszcza się do pary, czego skutkiem jest alkalizacja wody. W układach pary i kondensatu dwutlenek węgla powoduje problemy ze zbyt niskim odczynem pH oraz z korozją. W tych układach stosuje się najczęściej dodatkową alkalizację. Proces jest możliwy dzięki dozowaniu preparatów wspomagających
• Odczyn pH wody – odczyn pH pozwala określić zasadowość wody kotłowej. Wartość ta ulega wzrostowi, jeśli na skutek działań termicznych wewnątrz kotła lub w zbiorniku zasilającym, dochodzi do rozbicia węglanu wapnia i uwalniania węglanów. Przekroczenie 12 mmol/l może skutkować pienieniem się wody kotłowej i rozpoczęciem powstawania wżerów ługowych. Aby tego uniknąć, w wielu przypadkach konieczne jest obniżanie odczynu pH wody. Odbywa się ono podczas procesu odszlamiania. Jest to proces możliwy do przeprowadzenia, jeśli woda ma niską przewodność. Najczęściej wykorzystuje się w tym celu odwróconą osmozę oraz dekarbonizację
• Twardość resztkowa wody – pomimo wielu procesów uzdatniania wody, może w niej pozostać twardość resztkowa. Zapobieganie odkładaniu się kamienia kotłowego oraz wiązanie twardości resztkowej jest możliwe dzięki zastosowaniu dedykowanych środków chemicznych do kondycjonowania wody. Korekcie chemicznej pod tym kątem jest poddawana najczęściej woda zasilająca, która dopiero co trafia do obiegu. Powracający kondensat nie wymaga ponownego zastosowania chemii, nie niesie ze sobą obciążenia twardością
• Zawartość tlenu w wodzie – jeśli w wodzie zasilającej będzie znajdował się rozpuszczony tlen, to wystąpienie korozji jest prawie pewne. Najpierw powstają ogniska, potem dziury. Tlen usuwa się z wody poprzez procesy termicznego odgazowywania lub dozowanie odpowiednich preparatów wiążących tlen
• Przewodność wody i zagęszczenie w kotle – przewodność wody bezpośrednio wskazuje na ilość soli znajdujących się w wodzie. Wzrost zasolenia przekłada się więc na wzrost przewodności wody. Przy użytkowaniu kotłów parowych, sole znajdujące się w wodzie zasilającej ulegają zagęszczeniu. Kocioł grzewczy opuszcza jedynie woda, która całkowicie została pozbawiona soli i przybiera ona postać pary wodnej. Odszlamianie lub odsalanie jest procesem, w którym usuwane są sole. Jeśli w wodzie kotłowej jest zbyt wiele soli, powinna być ona odprowadzana do kanalizacji i zastępowana wodą zasilającą o znacznie niższym stopniu zasolenia. Przewodność powinna być parametrem stale monitorowanym, a odsalanie przeprowadzane regularnie. Brak dopilnowania tych czynności może skutkować pienieniem się wody, przedostawaniem się soli do fazy parowej, co powoduje korozje, awarie, pozostawanie osadów

Uzdatnianie wody w układach kotłowych i grzewczych

Stacja uzdatniania wody powinna zostać dokładnie dopasowana do potrzeb układu grzewczego lub kotłowego. W dążeniach do braku korozji oraz osadów mineralnych, proponowane są rozwiązania takie jak: zmiękczanie wody na złożach jonowymiennych z silnie kwaśnym kationitom regenerowanym kationem sodowym, demineralizacja wody z zastosowaniem przemysłowej odwróconej osmozy, dekarbonizacja wody. Metody uzdatniania wody łączy się z dozowaniem odpowiednio dobranych środków do korekty chemicznej wody. Ważny etap stanowi również odgazowanie termiczne wody zasilającej jeszcze przed wprowadzeniem do kotła.

Jeśli układ kotłowy lub grzewczy jest zasilany wodą wodociągową, stacja uzdatniania wody będzie znacznie mniej rozbudowana niż miałoby to miejsce w przypadku pobierania wody z własnego ujęcia.

Kondycjonowanie wody w układach kotłowych i grzewczych

W uzyskaniu wody do układów grzewczych i kotłowych pomagają nie tylko tradycyjne metody uzdatniania wody, ale również jej odpowiednia korekta chemiczna. Dzięki właściwie dobranemu kondycjonowaniu wody można pozyskać:

• Stabilizację resztkowej twardości wody
• Przeciwdziałanie nagromadzaniu się kamienia kotłowego w układach
• Redukcję korozyjności
• Uzyskanie odpowiedniego odczynu pH
• Związanie resztkowego tlenu

Wśród środków chemicznych stosowanych w układach do kondycjonowania wody kotłowej można wymienić:

• Inhibitory korozji
• Stabilizatory twardości wody
• Środki dyspergujące, czyli zapobiegające wzrostowi i osadzaniu się cząstek stałych obecnych w wodzie
• Odtleniacze – usuwają z wody tlen szczątkowy poprzez reakcję chemiczną
• Środki alkalizujące – substancje odpowiedzialne za podniesienie poziomu odczynu pH wody zasilającej i kotłowej

Od jakiegoś czasu na popularności zyskują preparaty wielofunkcyjne do kondycjonowania wody kotłowej. Są to specjalne środki chemiczne oparte o działanie kilku komponentów. Najczęściej łączą w sobie funkcję: odtleniacza, inhibitora korozji, dyspergantu oraz antyskalanty. Są o wiele wygodniejsze w użytkowaniu, przez co bardzo chętnie wybierane. Zaletą jest również efekt synergetyczny, co oznacza, że w takich mieszaninach właściwości poszczególnych komponentów są bardziej korzystne, dają lepsze efekty niż to wynika z procentowej zawartości danych składników w mieszance.

Dzięki preparatom wielofunkcyjnym do kondycjonowania wody kotłowej można: zredukować ilość pomp do dozowania środków chemicznych, zapewnić efektywniejsze działanie, o którym już zostało wspomniane wyżej, uzyskać niższe koszty eksploatacyjne.

Poprawa jakości wody do układów grzewczych i kotłowych

Jak już było wspominane wielokrotnie w artykule, bardzo ważne jest indywidualne podejście do każdego przypadku. Dlatego zachęcamy właścicieli firm do kontaktu. Pomożemy w doborze metod uzdatniania wody oraz kondycjonowania wody, dostosowane w pełni do potrzeb i warunków panujących w przedsiębiorstwie. Nasi specjaliści dysponują ogromną wiedzą i doświadczeniem z zakresu metod uzdatniania wody, służą radą. Na podstawie zebranych danych powstaje projekt technologiczny, a uwieńczeniem jest montaż wraz z przekazaniem niezbędnej dokumentacji. Istnieje możliwość świadczenia usług serwisowych oraz przeszkolenia kadry z niezbędnych czynności podczas eksploatacji stacji uzdatniania wody w układzie kotłowym lub grzewczym.

Woda pełni bardzo ważną rolę w przedsiębiorstwach korzystających z form wtryskowych. Wtryskarki potrzebują wody do chłodzenia samych form, jak i oleju hydraulicznego. Niezbędne jest dopilnowanie jej parametrów. W przeciwnym razie może stanowić ogromne zagrożenie dla całego układu i doprowadzić do niebotycznych strat finansowych. W znaczącej większości istnieje potrzeba uzdatniania wody w celu doprowadzenia jej parametrów do takich, które będą neutralne w stosunku do układów wtryskarek.

Woda a chłodzenie wtryskarek

Jakość wody oraz właściwe utrzymanie jej parametrów są ważne ze względu na rolę, jaką pełni woda w odniesieniu do wtryskarek. Jest niezbędnym medium do chłodzenia samych form wtryskowych, jak również oleju hydraulicznego. Instalacje, przez które przepływa, są najczęściej skonstruowane z bardzo wąskich przewodów. Należy zadbać o to, aby substancje obecne w wodzie na nie nie oddziaływały. Wytrącające się z wody osady, bytujące w wodzie bakterie lub właściwości korozyjne szybko mogłyby doprowadzić do kosztownej awarii, zastoju w działaniu, a co za tym idzie – ogromnych strat dla całego przedsiębiorstwa. Jeśli chodzi o wpływ wody na olej hydrauliczny, to taka niewłaściwej jakości może doprowadzić do niepotrzebnego wzrostu jego temperatury.

Woda ma ogromny wpływ na formy wtryskowe i ostateczny wytwarzany w nich produkt. Jeśli forma wtryskowa nie zostanie schłodzona w odpowiedni sposób, odciśnięte kształty mogą być niedokładne, wybrakowane, nieodpowiednie. Użytkowanie wody o właściwie dobranych parametrach pozwala unikać: zamulenia układu, spadków wydajności, korozji, problemów z przepływem wody, skażenia układu bakteriami, odkładaniem się osadów w przewodach.

Jakie zanieczyszczenia wody stanowią szczególnie niebezpieczeństwo dla wtryskarek?

Zagrożeń związanych z jakością wody pojawia się naprawdę wiele. Na samej górze listy z całą pewnością należy wymienić: zanieczyszczenia mechaniczne oraz wysoki stopień twardości wody. Jeśli woda pochodzi z własnego ujęcia, prawdopodobnie dotyczy jej problem zbyt wysokiego stężenia żelaza i manganu w wodzie. Do tego dużym kłopotem są zanieczyszczenia mikrobiologiczne oraz właściwości korozyjne wody.

Wysoki stopień twardości wody

Za największy z problemów i niezbędny do wyeliminowania, uznawana jest wysoka twardość wody. Najgorszym skutkiem jest oczywiście wytracający się osad znany dobrze pod określeniem kamienia kotłowego. Im woda jest twardsza, tym szybciej gromadzi się i więcej zalega osadu na: powierzchniach wymiany ciepła w formach wtryskowych, elementach chłodzących olej hydrauliczny, w maszynach chłodniczych, w wieży chłodniczej, w strefie zasilania ślimaków. Twarda woda w dużym stopniu przekłada się na wzrost zapotrzebowania na energię do chłodzenia maszyn. Dane są zatrważające – 1,5 mm kamienia kotłowego to wzrost zapotrzebowania na energię w wymiarze 28%. To ogromne straty finansowe w skali miesiąca czy roku.

Żelazo i mangan w wodzie

Żelazo i mangan, podobnie jak twarda woda, powodują wytrącanie się osadów. Ich przechodzenie podczas przepływu wody od form rozpuszczonych w nierozpuszczalne, skutkuje pojawianiem się rdzawych i smolistych osadów w instalacjach. Te, podobnie jak kamień kotłowy, powodują szereg problemów z wydajnością, przepływem wody. Pod osadami szybciej dochodzi do korozji. Do tego jest jeszcze kwestia bakterii żelazistych i manganowych, które powodują powstawanie środowiska idealnego do rozwoju filmu biologicznego.

Właściwości korozyjne wody

Właściciele form wtryskowych szczególnie powinni obawiać się korozji. Największe prawdopodobieństwo wystąpienia korozji na materiałach instalacji istnieje przy użytkowaniu wody bogatej w tlen. Prędkość rozwoju procesów korozyjnych jest uzależniona od wielu czynników. Wśród nich z całą pewnością należy wymienić: zawartość tlenu w wodzie, odczyn pH wody, obecność bakterii redukujących siarczany w wodzie, ilość soli, prędkość przepływu wody. Korozja w instalacji niesie ze sobą wiele zagrożeń, a wśród nich osady i szlam.

Brak przeciwdziałania w powstawaniu korozji może doprowadzić do: uszkodzenia chłodnic oleju, zapychania filtrów na podłączeniu wody chłodzącej do maszyn, korozji kanałów chłodzących w formach wtryskowych, zapychania otworów chłodzących we wtryskarkach, zapychania zaworów elektromagnetycznych układu chłodzenia wodą.

Mikroorganizmy w wodzie

Kolejnym niebezpieczeństwem są mikroorganizmy. Warstwa filmu biologicznego jest czterokrotnie gorszym przewodnikiem ciepła niż kamień kotłowy! Bakterie, glony, pleśnie szybko zmniejszają przekrój przewodów. Zatkanie wąskich instalacji przy problemach z biofilmem jest praktycznie nie do uniknięcia. Pod warstwą filmu biologicznego szybko dochodzi do utworzenia korozji. Zapobieganie powstawaniu warstwy mikroorganizmów jest w przypadku wtryskarek priorytetem!

Jaka powinna być woda do wtryskarek?

Nie znajdziemy odgórnie ustalonych norm, co do tego, jakie parametry powinna mieć woda przeznaczona do wtryskarek. Obecnie, w coraz większej ilości nowo produkowanych urządzeń pojawiają się rekomendacje od producentów w tym względzie. Najlepiej poczynić działania związane z poprawą jakości wody już na początku działalności, zaraz po instalacji wtryskarek. To da najlepsze efekty i już od początku zabezpieczy maszyny przed poważnymi awariami do jakich doprowadzają zanieczyszczenia obecne w wodzie.

Uzdatnianie wody do wtryskarek

Wśród najpopularniejszych rozwiązań w uzdatnianiu wody do wtryskarek proponowana jest filtracja mechaniczna. Odpowiednie uzdatnianie wody pod tym kątem zapobiega zatykaniu przewodów i problemom z przepływem, jakie mogą wywoływać cząstki stałe. Najczęściej rekomendowana jest filtracja boczniakowa. Woda krąży w układzie i w międzyczasie przepływa przez filtry mechaniczne. Jest stale oczyszczana z zanieczyszczeń mechanicznych.

Kolejnym często wybieranym rozwiązaniem przez właścicieli wtryskarek są przemysłowe zmiękczacze wody działające na zasadzie wymiany jonowej. W zależności od zapotrzebowania na miękką wodę, jest to jedno bądź kilka urządzeń działających równolegle. W przypadku problemów z żelazem i manganem niezastąpionym rozwiązaniem są przemysłowe odżelaziacze i odmanganiacze wody ze wstępnym napowietrzaniem. Jest to rozwiązanie skuteczne, wydajne, a przy tym bardzo ekonomiczne i nieszkodliwe dla środowiska.

Kondycjonowanie wody do wtryskarek

Kluczową rolę w przygotowaniu wody do wtryskarek odgrywa korekta chemiczna wody. Wśród zalecanych środków są: inhibitory korozji, biocydy do walki z warstwą mikrobiologiczną oraz antyskalanty do usuwania twardości resztkowej wody. Odpowiednie dozowanie środków chemicznych daje szansę na utrzymanie układu w doskonałym stanie przez cały czas jego działania.

Dobór metod uzdatniania wody do wtryskarek

Metody uzdatniania wody do wtryskarek winny być dobierane indywidualnie do każdego przypadku. Dzięki temu rozwiązania będą optymalne pod względem skuteczności oraz kosztów eksploatacyjnych. W celu doboru urządzeń do uzdatniania wody, zapraszamy do kontaktu. Nasi specjaliści przeprowadzą wywiad, niekiedy potrzebne może być wykonanie profesjonalnej analizy wody. Na podstawie zebranych informacji dobierane są metody uzdatniania wody, powstaje projekt technologiczny. Następnym krokiem jest już montaż stacji uzdatniania wody. Nasza firma świadczy również usługi z zakresu serwisu oraz ewentualnego przeszkolenia pracowników przedsiębiorstwa w celu obsługi stacji uzdatniania wody. Służymy pomocą.